ریتنشن یا دوره نگهداری، به دوره پس از ارتودنسی گفته می‌شود که در طی آن از نگهدارنده یا ریتینر برای ثابت نگه داشتن دندان‌ها استفاده می‌شود. دلایل متعددی برای استفاده از ریتنشن ها وجود دارد که در ادامه به توضیح آن می‌پردازیم.
چرا باید از ریتنشن ها پس از تکمیل درمان ارتودنسی استفاده کرد؟
زمانی که ارتودنسی به اتمام می‌رسد، با دندان‌های صاف و ردیف شده مواجه خواهید بود که قطعاً زیبایی آن‌ها، خنده بر لب‌هایتان می‌آورد اما مشکل اصلی اینجاست که اگر از نگهدارنده ها بعد از درمان ارتودنسی استفاده نشود، مجدداً دندان‌ها حرکت می‌کنند و به‌هم‌ریخته می‌شوند. از این رو استفاده از ریتنشن ها ضروری است.
ریتنشن ها چه کاربردی دارند؟
دندان‌ها در طی ارتودنسی، بارها جابجا شده‌اند. تقریباً در هر ماه یک میلی‌متر دندان‌ها جابجا می‌شوند و در نهایت، دندان‌هایی مرتب و سالم را تشکیل می‌دهند. حال تصور کنید که در طی این مدت، چه مقدار استخوان‌های لثه تحلیل رفته است تا دندان‌ها توانسته‌اند، به آرامی حرکت کنند؟ در مرحله ارتودنسی، نه تنها استخوان‌ها دچار تغییرات می‌شوند بلکه الیاف الاستیک کشیده می‌شوند. اکنون دندان‌های ردیف شده در موقعیتی قرار دارند که استخوان‌های لثه در آن محکم نیستند و دندان‌ها هر لحظه امکان جابجایی و حرکت دارند. ریتنشن ها در این هنگام به کمک دندان‌ها می‌آیند تا دندان‌ها استحکام لازم را بیابند. در طی دوره‌ای که از ریتنشن ها استفاده می‌شود، استخوان جدید در لثه رشد می‌کند و دندان‌ها در بین استخوان‌های لثه محکم می‌شوند.
دوره استفاده از ریتنشن ها چقدر است؟
بعد از درمان ارتودنسی باید یک سال مداوم از ریتنشن ها استفاده کرد. بعد از یک سال که به‌صورت دائم از نگهدارنده ها استفاده کردیم باید مدت‌زمان استفاده از ریتنشن ها را کاهش دهیم و تنها هنگامی که در حالت خواب هستیم، از آن‌ها استفاده کنیم. در نهایت بعد از چند ماه، حدوداً سه شب در هفته باید از ریتنشن ها استفاده کرد. مدت‌زمان استفاده از ریتنشن ها بستگی به وضعیت ثبات دندان‌ها دارد. در سنین زیر بیست سال، معمولاً دندان‌ها سریع‌تر ثبات پیدا می‌کنند و میزان استفاده از ریتنشن ها در این افراد کمتر از دیگران است. تا زمانی که دندان‌های عقل کاملاً رویش نیافته باشد، استفاده از ریتنشن ها ضروری است.
جمع شدن بزاق در دهان با استفاده از ریتینرها
در ابتدا که ریتیشن ها را استفاده می‌کنیم، شاهد جمع شدن بزاق اضافی در دهان هستیم. نگران نباشید. این حالت کاملاً طبیعی است. دهان به طور خودکار ریتینر را جسم خارجی جدید تلقی می‌کند و بزاق را ترشح می‌کند. بعد از مدتی که عادت به ریتینرها کردید، بزاق دهان کاهش خواهد یافت.
انواع ریتینرها
- ریتینر ثابت یکی از انواع ریتینرها است که از یک سیم نازک تشکیل شده است. این سیم در پشت دندان‌های بالا و پایین قرار می‌گیرد و با چسب روی دندان‌ها می‌چسبد.
- ریتینر متحرک نیز شامل یک سیم است که بر روی دندان‌های پیشین بالا و پایین قرار می‌گیرد. در انتهای ریتینر متحرک قلابی قرار دارد که دور دندان‌های عقبی چفت می‌شود. این نگهدارنده ها قابلیت جابجایی دارند و بیمار می‌تواند برای تمیز کردن دندان‌هایش، آن را از دهان خارج سازد.
- ریتینرهای شفاف نیز از دیگر انواع ریتینرها است که به علت شفافیت بالایی که دارد، زیبایی دندان‌ها را خدشه دار نمی‌کند. این ریتینر برای افرادی که حفظ ظاهری دندان‌هایشان به خاطر موقعیت شغلی و اجتماعی شان مهم است، مناسب است. تنها ایرادی که می‌توان بر این نوع نگهدارنده وارد کرد، مقاومت کم آن است. این ریتینرها معمولاً سریعاً آسیب می‌پذیرند و اگر مراقبت‌های مناسبی انجام نگیرد، به سادگی می‌شکنند.
تمیز کردن ریتینرها چگونه است؟
ریتینرهای ثابت که باید با مسواک‌های مناسب تمیز گردند اما ریتینرهای متحرک، باید در طول روز حداقل یک بار از دهان خارج گردند و توسط مسواک، بدون خمیردندان شستشو شوند. برای شستشوی ریتینرها نیازی به استفاده از وسایل شوینده ندارید اما می‌توانید از دهانشویه برای بهتر شدن طعم اولیه ریتینرها استفاده کنید. ریتینرهای متحرک را با آب ولرم بشویید و پلاک ها و میکروب‌های آن را با فرچه مسواک، خارج سازید.