اجزای ارتودنسی

چیزی که افراد از بیرون در دهان افراد تحت درمان ارتودنسی می‌بینند، براکت‌ها هستند. براکت‌ها از اصلی‌ترین دستگاه‌های ارتودنسی هستند که خود دارای انواع مختلفند. اما هدف تمام این دستگاه‌ها و براکت‌ها مرتب کردن دندان‌ها و نظم بخشیدن به آنها است.

مسئله مهمی که درباره این وسایل وجود دارد این است که به دلیل طولانی بودن این درمان، افراد باید با آنها احساس راحتی داشته باشند و با قرار گرفتن آنها روی دندان‌هایشان و قیافه جدیدشان که البته موقتی است، مشکلی نداشته باشند. انتخاب براکت و دستگاه مناسب توسط ارتودنتیست و پس از معاینات دقیق صورت می‌گیرد. بیمار در این مورد باید تسلیم نظر متخصص باشد، زیرا در هر حال سلامتی دندان‌ها بیش از زیبایی اهمیت دارد.  

اجزای براکت‌ها

براکت‌ها مهم‌ترین وسایل درمان ارتودنسی هستند. براکت‌های فلزی متداول‌ترین براکت‌ها و جنس آنها از استیل ضد زنگ است. براکت‌ها هستند که نقش اصلی را برای حرکت دندان‌ها در طی این درمان بازی می‌کنند. این وسایل روی تک تک دندان‌هایی که به جا به جایی نیاز دارند نصب می‌شوند و به مروز زمان جای آنها را اصلاح می‌کنند. گاهی براکت به تنهایی برای اصلاح کافی نیست و به تجهیزات دیگر نیز نیاز است. مهم‌ترین اجزای براکت‌ها در ادامه معرفی شده‌اند.

همه براکت‌ها تمام این اجزا را ندارند. مثلاً براکت‌های نامرئی فرمتی کاملاً متفاوت دارند. با توجه به شرایط فرد و طرح درمانی که برای او در نظر گرفته شده است، براکت مخصوص او توسط دندانپزشک با اجزای لازم روی دندان‌های او نصب می‌شود تا اصلاحات لازم صورت گیرند.  

 

نگین براکت

نگین‌های براکت‌ همان قطعات کوچک مربع شکل هستند که روی دندان‌ها قرار می‌گیرند. جنس آنها می‌تواند از فلز یا سرامیک باشد.

 بندهای فلزی

بند‌های فلزی دور دندان آسیای بزرگ قرار می‌گیرند. سیم در داخل کانال مخصوصی که روی این بند نصب شده قرار داده می‌شود. این بندهای فلزی با مواد خاص روی دندان‌ها چسبانده می‌شوند.

سیم ارتودنسی

سیم‌ها به براکت‌ها یا دیگر دستگاه‌های ارتودنسی متصل می‌شوند و دندان‌ها را طی درمان حرکت می‌دهند. می‌توان گفت وظیفه اصلی آنها اعمال نیرو به دندان‌ها است. جنس آن از فلز استیل است. در طی درمان ارتودنسی از سیم‌ها با اندازه‌های متفاوت استفاده می‌شود و با پیشرفت درمان نیروی وارده نیز بیشتر می‌شود.

حلقه‌های کشی

این حلقه‌های کشی کوچک دور براکت قرار می‌گیرند و در واقع سیم را در جای خود نگه می‌دارند. در هر بار مراجعه به ارتودنتیست این کش‌ها باید عوض شوند. برخی براکت‌ها به شکلی هستند که به این حلقه‌ها نیاز ندارند. در این نوع براکت‌ها هنگامی که سیم نگین براکت را می‌کشد دندان‌ها با آنها جا به جا می‌شوند. یعنی نگین براکت مانند یک دستگیره، خودش کار اصلاح دندان‌ها را انجام می‌دهد. گاهی این حلقه‌های کشی برای اعمال نیروی بیشتر در یک جهت خاص به کار می‌روند.

الاستیک

الاستیک‌ها حلقه‌های کشی هستند که میان دو یا چند نگین براکت قرار می‌گیرند. الاستیک برای اعمال نیرو است و موقعیت دندان‌های هر دو فک نسبت به هم را تغییر می‌دهد. ناهنجاری‌های فکی مانند جلو بودن فک بالا یا فک پایین قابل درمان هستند.  

فنر مارپیچی

فنر مارپیچی فنری است فلزی که دور سیم‌های ارتودنسی پیچیده می‌شود. این فنر با هدف ایجاد فاصله بین دندان‌ها بین دو دندان قرار می‌گیرد. در برخی موارد این فنرهای مارپیچی برای به وجود آوردن فضا به منظور بیرون زدن دندان نهفته یا کاشت ایمپلنت به کار روند.

قلاب ارتودنسی

قلاب ارتودنسی یک زائده فلزی است که به نگین‌های براکت متصل می‌شود تا حلقه‌های کشی دور آنها قرار گیرند.

 زنجیر پلاستیکی

زنجیر در مواردی در این درمان به کار می‌رود که قرار باشد چند دندان با هم حرکت کنند تا فاصله‌ای بین آنها به وجود نیاید. این زنجیر پلاستیکی مجموعه‌ای حلقه کشی است که دور نگین قرار می‌گیرد.