admin

از پلاک ها چه می دانید؟

افرادی که از ارتودنسی برای درمان مشکلات فک، دهان و دندان خود استفاده می‌کنند، نگرانی‌هایی دارند که یکی از آنها بازگشت به حالت اولیه است. در پایان درمان ارتودنسی پس از برداشتن بریس‌ها، پلاک و نگه‌دارنده‌ در دهان فرد گذاشته می‌شود.

پلاک‌ها از بازگشت دندان‌ها به‌جای اولیه جلوگیری می‌کنند. به دلیل اینکه بعد از ارتودنسی، وضعیت لیگامنت‌ها، استخوان‌ها و لثه‌ها در حال تغییر است، دندان پزشکان با استفاده از پلاک ها جای جدید دندان ها را ثابت نگه می دارند.

پلاک‌ها و نگهدارنده‌ها از روی قالبی درست می‌شوند که متخصص از دندانتان می‌گیرد. متخصص ارتودنسی به شما می‌گوید چه مدت باید از پلاک استفاده کنید، اما اگر به‌تازگی ارتودنسی دندان‌هایتان تمام شده باشد، باید دست‌کم ۶ ماه پلاک‌ها را به طور تمام وقت در دهانتان قرار دهید.

زمانی که در دندانتان پلاک می‌گذارید، متخصص ارتودنسی به شما می‌گوید چگونه باید دندان و پلاک خود را تمیز و پاکیزه نگه دارید. حتماً باید به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید، زیرا خطر پوسیدگی دندان‌های شما را تهدید می‌کند. پزشک در طی معاینات دندان‌هایتان را دوره‌ای شست و شو می‌دهد. گرفتن عکس نیز کاری است که باید انجام دهید تا با دیدن آن توسط پزشک سلامت دندان‌های شما تضمین شود.

حرکت غیرقابل پیش‌بینی دندان‌ها با افزایش سن آغاز می‌شود. هرچه مدت طولانی‌تری از پلاک‌ها استفاده کنید، تغییر در موقعیت دندان‌ها در اثر افزایش سن کاهش می‌یابد. هرچه از نگهدارنده بیشتر استفاده شود، عمر زیبایی و مرتب بودن دندان‌ها نیز افزایش خواهد یافت. پلاک‌ها دندان‌ها را در موقعیت تازه خود حفظ می‌کنند و به بافت‌ها و عضله‌ها زمان می‌دهند تا به وضعیت جدید عادت کنند.

پلاک‌‌ها و نگه‌دارنده‌ها انواع مختلفی دارند. انتخاب نوع آن متأثر از عوامل مختلفی است و متخصص ارتودنسی برای فرد توضیح می‌دهد که بهترین نگه‌دارنده برای فرد کدام است. گاهی توصیه می‌شود از بیش از یک نوع نگه‌دارنده استفاده شود تا احتمال بازگشت به حالت اولیه کاهش پیدا کند.

نگه‌دارنده‌ متصل، نگه‌دارنده‌ وکیوم و نگه‌دارنده‌ هاولی از متداول‌ترین نوع نگه‌دارنده‌ها هستند. پلاک‌ها به صورت‌های ثابت، متحرک و شفاف نیز هستند.

نگه‌دارنده یا پلاک ثابت

این پلاک نوعی نگه‌دارنده ثابت است که به دندان‌ها چسبیده و در بخش داخلی دندان‌ها پنهان است. یکی از مزایای آن این است که دیده نمی‌شود. مزیت دیگر آن این است که به یادآوری برای استفاده از آن نیاز ندارد. البته باید زمان اضافه‌ای را صرف تمیز کردن اطراف آن کنید و در صورت شل شدن به پزشک مراجعه کنید. پلاک ثابت همیشگی نیست ولی به نظارت مکرر در طول عمر نیاز دارد. بهتر است از نگه‌دارنده‌ای استفاده شود که مستلزم ویزیت‌های منظم با متخصص ارتودنسی در طول عمر نیست.

نقش پلاک‌ها در درمان ارتودنسی  نقش پلاک‌ها در درمان ارتودنسی

نگه‌دارنده یا پلاک متحرک

این نگه‌دارنده مستحکم و قابل برداشتن است و یک قطعه‌ پلاستیکی دارد که در کام دهان پشت دندان‌های بالایی یا پشت دندان‌های پایین قرار داده می‌شود. به طور معمول، یک سیم فلزی نازک از جلوی دندان‌ها عبور می‌کند تا آنها را در موقعیت صحیح نگه دارد. این نگه‌دارنده در ابتدای کار ممکن است بر حرف زدن شما تأثیر بگذارد، اما به‌تدریج بهتر خواهد شد.

نگه‌دارنده‌ متحرک بیشتر از بقیه طرفدار دارد. این نگه‌دارنده در ثابت نگه داشتن فرم قوسی عملکرد خوبی دارد و کمی نشست را برای دندان‌ها ممکن می‌کند. گاهی این نشست در انتهای درمان که دندان‌ها کاملاً قفل هم نشده‌اند، ضروری به نظر می‌رسد. افرادی که از این نوع نگه‌دارنده‌ استفاده می‌کنند، به قرار دادن تاج، پل یا ایمپلنت برای دندان‌های خود نیاز دارند.

نگه‌دارنده یا پلاک شفاف

پلاک یا نگه‌دارنده‌ شفاف از متداول‌ترین نگه‌دارنده‌های مورد استفاده است. این مدل به یک بیمار عادی در نگه داشتن دندان‌ در جای خود و پیشگیری از ساییدگی مینای دندان‌ها کمک می‌کند. این نگه‌دارنده‌ها خیلی راحت هستند و اگر کمی حرکت در دندان ها وجود داشته باشد، در تراز کردن مجدد دندان‌ها مؤثرند.

 

 

انواع بریس

بریس‌ فلزی است که از استیل ضدزنگ تهیه می‌شود. باندهای بریس دور دندان‌های آسیاب را در انتها می‌گیرند و براکت‌های کوچک‌تر به سطح جلویی دیگر دندان‌ها وصل می‌شوند. سیم فلزی باریک و فنری در امتداد براکت‌ها کشیده می‌شود تا با اعمال نیروی ملایم دندان‌ها را به موقعیت صحیح راهنمایی کند. این سیم قوسی شکل با بست‌های فلزی، کش یا انواع دیگر گیره به براکت‌ها وصل می‌شود.

بریس سرامیکی از بریس فلزی شکننده‌تر است و در دهان مشخص نیست و فقط یک سیم باریک روی دندان‌ها قابل مشاهده است. بریس زبانی یا لینگوال بریسی فلزی است که پشت دندان‌ها در طرف زبان قرار می‌گیرد تا از دیده پنهان بماند. بریس لینگوال که نوع دیگر بریس است، دندان‌ها را با وارد کردن فشار ملایم و مداوم به‌آهستگی به موقعیت درست هدایت می‌کند.

کش‌ ارتودنسی

استفاده از کش‌ ارتودنسی یا کش لاستیکی به هم‌ردیف شدن دندان‌های بالا و پایین کمک می‌کند. بیماران باید کش‌ ارتودنسی را طبق تجویز پزشک استفاده کنند. اگر این کش‌ها مطابق با دستور به کار روند، کارایی  بیشتری خواهند داشت.

آشنایی با وسایل کاربردی در درمان ارتودنسی  آشنایی با وسایل کاربردی در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارنده

وقتی دندان‌های شیری زودتر از زمان خود می‌افتند، در فضاهای خالی از فضا نگه‌دارنده استفاده می‌شود تا دندان‌ها به سمت این فضای خالی نروند. فضا نگه‌دارنده‌ ثابت از یک نوار و یک سیم فلزی تشکیل شده است.

فاصله‌گذارها

فاصله‌گذارها میان دندان‌ها قرار می‌گیرند تا به آنها فشار آورند و فواصلی بین آنها ایجاد کنند. از این فواصل برای نصب کش‌های ارتودنسی استفاده می‌شود. فاصله‌گذارها پیش از استفاده از کش‌های لاستیکی از بین دندان‌ها برداشته می‌شوند. طراحی جنس و شکل آنها به گونه‌ای است که غذا، خلال دندان و نخ دندان به آنها گیر نمی‌کند.

ابزار مخصوص اصلاح جای فک

به این ابزارها اسپلینت هم گفته می‌شود که برای حرکت دادن فک بالایی یا پایینی و ایجاد تقارن در وضعیت کلی فک استفاده می‌شود.

بسط‌دهنده کام

این وسیله برای عریض‌ کردن قوس فک بالایی استفاده می‌شود که در داخل قوس سقف دهان جایگذاری می‌شود و با پیچ‌هایی که اندازه آن قابل کنترل است، به استخوان‌ها و مفاصل دهان فشار می‌آورد و عرض کام دهان را افزایش می‌دهد. با هر بار تنظیمات، فشار ملایم و مداومی روی دندان‌های آسیاب بالا وارد می‌شود. متخصص نکات لازم درباره زمان و نحوه تنظیم این وسیله را به شما آموزش می‌دهد. هنگامی که عرض کام دهان به اندازه دلخواه رسید، بهتر است چند ماه دیگر هم استفاده از بسط دهنده کام را ادامه دهید تا حالت جدید کام دهان تثبیت و از برگشت آن به حالت قبل پیشگیری شود.

بامپر لب و گونه

گاهی لب‌ها و گونه‌های یک فرد روی دندان‌هایش فشار می‌آورد و باعث درد می‌شود. این وسیله لب‌ها و گونه‌ها را از دندان‌ها دور نگه می‌دارد و فشار وارد بر آنها را کاهش می‌دهد یا از بین می‌برد. بدین ترتیب دردی که در اثر این فشارها ایجاد می شود با این وسیله، برطرف خواهد شد.

نگه‌دارنده‌ متحرک

وقتی دوره استفاده از ارتودنسی ثابت یا متحرک به پایان می‌رسد، متخصص ارتودنسی برای جلوگیری از برگشت دندان‌ها به وضعیت قبل توصیه می‌کند که بیماران از نگه‌دارنده متحرک استفاده کنند. این وسیله به شکل صفحه‌ای است که روی سقف دهان قرار می‌ گیرد و به یک میله فلزی در پشت دندان‌های بالای جلویی متصل است یا به شکل یک بریس متحرک پلاستیکی است.‌ از این نگه‌دارنده‌ شب‌ها زمان خواب استفاده می‌شود.

نگه‌دارنده‌ ثابت

این نگه‌دارنده‌ به شکل سیم‌هایی است که به پشت دندان‌های پایین جلویی چسبانده می‌شود. این نگه‌دارنده‌ را می‌توان در صورت لزوم با نگه‌دارنده‌ متحرک عوض کرد، به‌ویژه وقتی پلاک دندانی در پشت آنها تجمع کند و برای بیمار مشکل‌ساز شود یا دندانپزشک تشخیص دهد که در صورت ادامه بهداشت دهان و دندان فرد به خطر بیفتد.

هدگیر

از هدگیر برای بیمارانی استفاده می‌شود که لازم است سرعت رشد فکشان کاهش یابد. این وسیله به شکل یک تسمه یا نوار پلاستیکی است که دور سر بیمار قرار می گیرد و به یک سیم فلزی در جلوی دهان وصل می‌شود. این وسیله سرعت رشد فک را کم می‌کند و دندان‌ها را در موقعیت درست نگه می‌دارد تا فک‌ بالا و پایین به بهترین شکل روی هم منطبق شوند.

باند

یک حلقه فلزی روی دندان است که نگهدارنده بخش‌هایی از بریس است. باند در برابر پوسیدگی از دندان محافظت می‌کند و به عنوان نگهدارنده اتصالات وسایل مختلف ارتودنسی و برای اعمال فشار ارتوپدی نیز به کار می‌رود.

 

آشنایی با ارتودنسی سریع

ارتودنسی سریع راهکار جدیدی است که همان اهداف ارتودنسی معمولی را در زمان کمتر دنبال می‌کند. این نوع ارتودنسی در بین بزرگسالان طرف‌داران زیادی دارد، زیرا با این روش می‌توان دندان‌ها را فقط در عرض چند ماه مرتب و زیبا کرد.

ارتودنسی سریع، جراحی دهان و دندان مختصری را نیز دارد که برای کوتاه‌تر کردن فرآیند اصلاح دندان‌ها انجام می‌شود. این عمل جراحی، زمان ارتودنسی دندان‌های فاصله‌دار و استفاده از براکت‌‌ها را سه تا هشت ماه کاهش می‌دهد.

جراح، لثه‌ها و استخوان‌ها را در یک عمل کوچک می‌تراشد و دوباره شکل می‌دهد تا دندان‌ها در زمان کمتری جابه‌جا شوند و در جای درست قرار گیرند.

چه افرادی از ارتودنسی سریع استفاده می‌کنند؟

می‌توان گفت این ارتودنسی برای همه مناسب نیست. این تکنیک ممکن است برای افرادی که از ظاهر لبخند خود ناراضی هستند پاسخ‌گو باشد. با این روش فقط در عرض چند هفته لبخند زیبایی خواهید شد. گاهی برخی از این درمان‌ها به‌دلیل شکستن ونیر، روکش نصب شده یا پوسیدگی دندان باید تکرار شوند. رعایت بهداشت دهان و دندان در این نوع درمان هم مانند درمان‌های دیگر دارای اهمیت ویژه ای است.

این ارتودنسی، انحراف و کجی دندان‌ها را درمان می‌کند. همچنین، افرادی که دارای مشکلاتی نظیر نامنظم بودن جزئی دندان‌های جلویی و به هم‌فشردگی کم دندان‌ها یا مشکل جزئی در فاصله بین دندان‌ها هستند، می‌توانند از ارتودنسی سریع برای رفع مشکل خود استفاده کنند.

چنانچه این روش ارتودنسی به‌دلیل بیرون آمدگی بیش از حد دندان‌های جلویی و تشدید مشکل بایت، نتیجه بخش نباشد، بیمار باید دوباره درمان کند. ارتودنسی سریع روی دندان‌های جلویی تمرکز دارد و توجهی به اینکه قوس‌های بالایی و پایینی چطور روی هم قرار می‌گیرند ندارد. متخصص در جلسه مشاوره تشخیص می‌دهد که ارتودنسی سریع برای شما مناسب خواهد بود با خیر.

ارتودنسی راه بسیار مناسبی برای اصلاح مشکلات بایت و زیبا کردن دندان‌ها است. بهتر است اگر مشکل بایت ندارید و هدف شما فقط لبخند زیباتر است، از ارتودنسی سریع استفاده کنید.

ارتودنسی سریع چیست و برای چه بیمارانی استفاده می‌شود؟  ارتودنسی سریع چیست و برای چه بیمارانی استفاده می‌شود؟

دلایلی که بزرگسالان ارتودنسی سریع را انتخاب می‌کنند:

  • در ارتودنسی معمول دوره درمان حداقل یک سال طول می‌کشد و البته دندان‌ها را سفید نمی‌کند و رنگ و شکل آن‌ها را هم تغییر نخواهد داد.
  • اگر فردی دچار بیماری‌های لثه است، در ارتودنسی معمول باید قبل از هر کاری آن را برطرف کرد. در مواردی که استخوان تحلیل رفته به‌خاطر حرکت دندان‌ها، روش ارتودنسی معمول وضعیت را بدتر خواهد کرد.
  • وقتی دندانی پوسیده است یا مواد ترمیمی قدیمی در دندان وجود دارد که نیاز به عوض کردن دارد، به طور معمول، ترمیم دوباره دندان برای بیمار آسان‌تر خواهد بود.
  • دندان‌ها در طی زمان ساییده می‌شوند که موجب از دست رفتن چیزی به نام بعد عمودی در دندان می‌شود که روی بایت تأثیر منفی دارد. یک متخصص زیبایی علاوه بر دادن ظاهری زیبا و بی‌نقص به دندان‌ها می‌تواند ارتفاع آنها را نیز اصلاح کند. ارتودنسی سریع قادر نیست ساختار از دسته رفته دندان را دوباره ترمیم کند.

مزایای ارتودنسی سریع

  • کوتاه بودن زمان استفاده از براکت‌ها که مخصوصاً برای بزرگسالانی مهم است که می خواهند با کمترین زمان به نتیجه دلخواه دست یابند.
  • امکان استفاده از انواع براکت فلزی، سرامیکی و زبانی وجود دارد.
  • دستاورد این شیوه فقط به لبخند زیبا ختم نمی‌شود و راهی برای سلامتی دندان ها نیز هست. مرتب بودن دندان‌ها نقش مهمی در سلامت لثه و دندان دارد و در درست صحبت کردن به شما کمک می‌کند.

مشکلات ارتودنسی سریع

  • جراحی پیش از ارتودنسی با درد و ناراحتی همراه است.
  • بیماران به‌خاطر حرکت سریع دندان‌ها احساس خارش خواهند داشت.
  • حرکت سریع دندان‌ها در زمان‌های ‌کمتری صورت می‌گیرد و در مقایسه با روش معمولی بیمار باید در فاصله بسیار کمتر به مطب مراجعه کند.
  • این شیوه ارتودنسی گران‌ترین نوع ارتودنسی است.
  • همه قادر نیستند از مزایای این شیوه استفاده کنند. اگر دندان‌ها اصلاح زیادی نیاز داشته باشد، ارتودنسی معمول درمان بهتری خواهد بود.

 

ارتودنسی پیشگیری

دندان‌ها نقش مهم و اساسی در اینکه صورت شما چگونه به نظر برسد دارند و کسی نمی‌تواند منکر این شود که یک لبخند زیبا با دندان‌هایی ردیف و منظم، تأثیرگذاری فراوانی بر روی زیبایی صورت دارد. کار ارتودنسی، اصلاح موقعیت دندان‌ها یا تغییر شکل آنها و همچنین تغییر جهت رشد فک‌های بالا و پایین است.

ارتودنسی علاوه بر اینکه یک درمان اصلاحی است، روشی مناسب برای پیشگیری از به‌هم ریختگی دندان‌ها نیز به شمار می‌رود. این شیوه بهترین روش درمانی برای جلوگیری از نامرتبی و کجی دندان‌ها یا در‌هم فشرده شدن و در‌هم ریختگی آنها است. در واقع، ممکن است کودکان با ارتودنسی پیشگیری نیازی به درمان‌های بعدی نداشته باشند.

پس از انجام ارتودنسی پیشگیری، در فک کودک فضای کافی برای رشد دندان‌ها ایجاد خواهد شد. مراقبت‌های ارتودنسی پس از درمان اهمیت بالایی دارد. در حالت عادی، دندان‌های فک بالا و فک پایین جفت هم هستند، یعنی در حالت بسته‌ دندان‌های بالایی دقیقاً روی دندان‌های فک پایینی قرار می‌گیرند و عقب‌تر یا جلوتر از آنها نیستند.

گاهی دندان‌های فک پایین جلوتر از دندان‌های فک بالا قرار می‌گیرند که مشکلی شایع بین کودکان و بزرگسالان است. در اغلب موارد این مشکل به خودی خود برطرف می‌شود، اما با گذر زمان لازم است علت بروز آن تشخیص داده شود و روش‌های درمانی مورد بررسی قرار گیرند. این مشکل در چهره و صورت شما هم تأثیرگذار است.

درمان‌های ارتودنسی سال‌ها پیش به کودکان و نوجوانان محدود می شد، اما دندان‌ها در هر سنی قابلیت حرکت دارند و شیوه حرکت آنها در تمام سن‌ها مشابه است. درمان این افراد محدودیت‌هایی نیز دارد که فقط توسط متخصص تشخیص داده می‌شود. بهترین زمان ارتودنسی وقتی است که همه دندان‌های شیری بیفتند و بیشتر دندان‌های دائمی درآمده باشند. زمان درمان بر اساس نوع مشکل و شدت آن فرق دارد.

گاهی به علت مراجعه دیر بیماران به دندانپزشک، مشکلات به‌موقع تشخیص داده نمی‌شوند و بیماران در زمان مناسب تحت درمان قرار نمی‌گیرند.

درمان مرحله اول به طور معمول از ۸ یا ۹ سالگی و درمان مرحله دوم از ۱۱ سالگی به بالا آغاز می‌شود. درمان زودهنگام فضای کافی برای رشد دندان‌های دائمی را در دهان کودک به وجود می‌آورد و الزام کشیدن دندان در زمان انجام ارتودنسی را نیز در سال‌های بعد کاهش می‌دهد. تضمینی وجود ندارد که با انجام ارتودنسی پیشگیری در بزرگسالی دندان‌ها مرتب باقی بمانند.

برای مرتب شدن کامل دندان‌ها ممکن است در دوران نوجوانی به یک مرحله کوتاه درمان نیاز داشته باشید. پس از اینکه تمام دندان‌های دائمی کودک درآمدند، فرآیند درمان و اصلاح دندان‌ها تکمیل خواهد شد. با ارتودنسی پیشگیری مشکلات مهم فک، اصلاح و برطرف می‌شوند. درمان نهایی که در زمان نوجوانی انجام می‌شود، ساده‌تر، کم‌هزینه‌تر و کوتاه‌تر خواهد بود.

ارتودنسی پیشگیری مناسب حال چه افرادی است؟  ارتودنسی پیشگیری مناسب حال چه افرادی است؟

زمان نیاز به ارتودنسی پیشگیری

  • زود یا دیر افتادن دندان‌های شیری در کودکان
  • اشکال در جویدن یا گاز گرفتن گونه یا سقف دهان
  • تنفس از راه دهان
  • مکیدن انگشت شست بعد از پنج سالگی یا دیگر عادت‌های دهانی
  • انواع اختلال‌ گفتاری
  • بیرون زدن دندان‌ها از فک
  • قرار نگرفتن دندان‌ها به شیوه طبیعی روی هم
  • جابه‌جا شدن فک در زمان باز کردن یا بستن دهان
  • در‌هم فشردگی دندان‌های جلویی در ۷ یا ۸ سالگی
  • نداشتن تقارن یا تعادل در صورت
  • دندان ‌قروچه کردن یا روی هم فشار دادن دندان‌ها
  • شکاف در لب و کام

 

مزایای ارتودنسی پیشگیری

  • ایجاد فضا میان دندان‌های در‌هم فشرده یا دندان‌های در حال رشد
  • کاهش خطر آسیب دیدن دندان‌های جلو آمده
  • متقارن و متعادل کردن صورت با تأثیر بر رشد فک
  • کاهش ضرورت کشیدن دندان
  • کوتاه کردن زمان استفاده از بریس
  • کاهش ضرورت جراحی فک
  • از بین بردن احتمال پوسیدگی
  • کاهش ناراحتی‌های لثه
  • رفع لب‌ پر شدن تصادفی دندان‌ها
  • رفع ساییدگی غیریکنواخت دندان‌ها
  • رفع اختلال‌های گفتاری
  • بهبود بهداشت دهان و دندان
  • بالا بردن اعتماد به نفس کودک
  • استفاده از هدگیر برای ایجاد فضای بیشتر برای رویش دندان‌ها

 

ارتودنسی چه کمکی به اصلاح عیوب دندانی می کند؟

امروزه بیشتر افراد تا حدودی با مزایا و معایب ارتودنسی آشنا هستند و از ویژگی های این درمان نیز اطلاعاتی را کسب کرده اند. بسیاری از افراد با انگیزه زیبایی و یا درمانی اقدام به انجام درمان ارتودنسی می کنند و ارتودنتیست ها نیز با ارائه و پیشنهاد درمان متناسب با سن و سایر ویژگی های هر فرد آن ها را در کسب بهترین نتیجه از این درمان یاری می کنند.

شیوه های انجام ارتودنسی نیز همانند سایر درمان های پزشکی از پیشرفت جا نمانده اند و روز به روز بر کارآیی آن ها افزوده شده است، ضمن این که عوارض جانبی درمان ارتودنسی امروزه بسیار کمتر از سابق است.

دانستنی هایی در مورد ارتودنسی دیمون  دانستنی هایی در مورد ارتودنسی دیمون

ارتودنسی دیمون چیست؟

یکی از جدید ترین شیوه های ارتودنسی که توسط ارتودنتیست های ایرانی نیز انجام می گیرد، دیمون هست. ارتودنسی دیمون به دلیل کارآیی بالایی که دارد نسبت به سایر انواع ارتودنسی از مزیت های بیشتری برخوردار است.

ارتودنسی دیمون چه مزایایی نسبت به سایر روش های ارتودنسی دارد؟

ارتودنتیست ها در ارتودنسی دیمون از بریس هایی استفاده می کنند که به طور خودکار باز و بسته می شوند، بر خلاف انواع مرسوم بریس ها که ثابت هستند در این نوع از درمان ارتودنسی، سیم ها به مروز زمان و طی فرآیند درمان با شکل و قرار گیری دندان ها تنظیم می شوند. ایده ساخت ارتودنسی دیمون در سال 1935 داده شد اما بریس های نسل اول آن در سال 1996 به بازار عرضه شدند.

در سیستم دیمون به دلیل باز و بسته شدن بریس ها امکان تمیز کردن بیشتر دندان ها وجود دارد و در نتیجه تجمع باکتری کمتری اتفاق می افتد.

باز و بسته شدن بریس ها درمان ارتودنسی به این شیوه را ساده تر و اثر بخش تر می کند، ضمن این که با اعمال فشار کمتر، درد ناشی از درمان را نیز تا حدودی کاهش می دهد.

یکی از ویژگی های ارتودنسی دیمون این است که به دلیل مراجعات کمتر وقت و هزینه کمتری صرف می شود. به دلیل متحرک و تاشو بودن بریس ها در این نوع از درمان ارتودنسی، اصطکاک کمتری بر روی دندان ها ایجاد می شود، فشار کمتری به دندان ها وارد می گردد و ریشه دندان ها حفظ می شود. همچنین دوره درمان در این نوع از ارتودنسی کمی کوتاه تر از شیوه های قدیمی و معمول ارتودنسی است. یکی از خصوصیات این نوع از ارتودنسی این است که برخلاف شیوه های معمول موجب دستخوردگی و کوتاه شدن ریشه دندان ها طی فرآیند درمان نمی شود.

سیستم دیمون به دلیل همخوانی بیشتری که با ساختار صورت و فک بیمار دارد برای درمان گزینه مناسب تری است چرا که عوارض جانبی و مشکلات بیمار از جمله درد و اشکال در جویدن را به حداقل می رساند.

همچنین به دلیل شفاف بودن بریس ها این نوع از ابزار ارتودنسی زیبایی ظاهری بیشتری دارد و کمتر در دهان نمایان است.

به این خاطر که نیروهای وارد شده از جانب این نوع از ارتودنسی تدریجی و آرام تر هستند، نیاز به چکاپ های مداوم همانند انواع معمول ندارند. این مسئله برای کسانی که زمان زیادی برای ملاقات با ارتودنتیست خود ندارند یک مزیت بزرگ محسوب می شود، همچنین دردهای ناشی از دستکاری ارتودنتیست نیز تا حدودی کاهش می یابد.

بسیاری از افراد به سمت ارتودنسی دیمون تمایل پیدا می کنند چرا که در این روش کشیدن دندان ها برای جا باز کردن بقیه ردیف دندان در فک به حداقل و یا حتی صفر می رسد. این شیوه با این امکان خود باعث می شود تا سلامت دندان ها بیشتر حفظ شده و دندان های بیشتری در دهان فرد باقی بماند.

در کل علاوه بر تسهیل درمان با شیوه ارتودنسی دیمون، عوارض جانبی این کار نیز کاهش می یابد اما باید گفت که به دلیل برتری های زیاد این سیستم، هزینه اجرای آن برای افراد بیشتر خواهد بود.

چرا دندانپزشکان درمان ارتودنسی را پیشنهاد می کنند؟

درمان ارتودنسی یکی از شیوه های نسبتا جدید در اصلاح عیوب فکی است که کار خود را با مرتب کردن ردیف های دندانی انجام می دهد. تمام انواع درمان های پزشکی علاوه بر خدماتی که به بیماران می کنند عوارضی نیز به دنبال دارند که البته با مشورت با پزشک و یافتن بهترین شیوه ها برای آن ها می توان عوارض جانبی را به حداقل رساند.

ارتودنتیست ها با معاینه کامل بیمار و تشخیص ناهنجاری های دندانی و با توجه به جدید ترین و به روز ترین متدها، مناسب ترین درمان را برای کیس های مختلف ارتودنسی پیدا کرده و آن ها را تجویز می کنند.

تاثیرات مثبت درمان ارتودنسی

درمان ارتودنسی در صورتی که درست و به موقع انجام شود اثرات مثبت بسیاری بر سلامت و ظاهر افراد دارد. کم ترین تاثیری که این نوع از درمان دارد، دادن لبخندی زیبا و دلنشین است؛ این درمان علاوه بر مسائل ظاهری خدمات زیادی را در جهت  اصلاح ناهنجاری های دهانی، تنفسی و جویدن انجام می دهد.

آیا درمان ارتودنسی عوارض خاصی را به دنبال دارد؟  آیا درمان ارتودنسی عوارض خاصی را به دنبال دارد؟

معایب و عوارض درمان ارتودنسی

همانند بیشتر درمان های پزشکی، ارتودنسی نیز دارای معایب و ایراداتی است؛ اما باید دانست که به دست آوردن زیبایی و سلامتی هزینه هایی دارد که باید آن را پرداخت کرد. عوارض به جای مانده از ارتودنسی نیز از همین هزینه هاست که ممکن است مجبور به پرداخت آن ها باشیم.

یکی از مهم ترین اثرات ارتودنسی خصوصا در ابتدای فرآیند درمان، درد های دهانی و فکی است که گاهی بسیار آزار دهنده هستند. این دردها با مسکن  تا حدودی کم می شوند و بهتر است بدانید با مرور زمان نیز تا حد بسیاری حل می گردند، پس صبور و شکیبا باشید تا بتوانید بهترین نتیجه را از درمان خود بگیرید.

بهداشت دهان و دندان ها در درمان ارتودنسی یکی از چالش ها محسوب می شود که در صورت عدم رعایت و مسواک زدن با شیوه هایی که ارتودنتیست به شما آموزش می دهد، ممکن است عوارض شدید و گاه جبران ناپذیری را برای دندان ها ایجاد کند. پوسیدگی و جرم گرفتن دندان ها از این دست عوارض هستند که تنها با یک مسواک زدن ساده و صحیح در طول روز می توان جلوی آن ها را گرفت.

یکی از عوارضی که احتمال بروز آن در اثر درمان ارتودنسی بسیار پایین است، کوتاه شدن ریشه دندان به علت حرکت آن در قسمت لثه و فک است. البته جای نگرانی نیست تنها 3 درصد از افرادی که درمان ارتودنسی را انجام می دهند ممکن است به این ناهنجاری مبتلا شوند.

گاهی اوقات و به دلایل مختلف، از جمله به پایان نرساندن فرآیند درمان و یا عدم توجه به توصیه های ارتودنتیست، ممکن است درمان ارتودنسی بازگردد و ترتیب دندان ها بهم بخورد. بازهم جای نگرانی نیست، چرا که اگر جزء دسته ای باشید که به توصیه های پزشک عمل می کنند، گرفتار چنین موضوعی نخواهید شد.

ایراداتی که برای تکلم افراد در حین فرآیند درمان ایجاد می شود نیز از دسته مشکلاتی است که بیماران بسیاری با آن سروکار دارند. این مسئله خصوصا برای نوجوانان که در سنین خاصی  قرار دارند و به ظاهر و نحوه حرف زدن خود در جمع های دوستانه خود اهمیت بیشتری می دهند، مشکلات جدی تری را ایجاد می کند و ممکن است حتی کاهش اعتماد به نفس را به همراه بیاورد.

به دلیل طولانی بودن فرآیند، درمان ارتودنسی نیازمند همکاری بسیار زیاد بیمار با ارتودنتیست است. عدم همکاری این دو گاهی مسائلی را پیش می آورد که به نفع بیمار نیست و در پیشرفت درمان ارتودنسی اختلالاتی را ایجاد می کند.

در کل خطاهای حاصل از درمان ارتودنسی را می توان به دو دسته خطای پزشک و خطای بیمار تقسیم کرد. از آنجایی که هم بیمار و هم ارتودنتیست در پروسه درمان سهم زیادی دارند با تعامل با یکدیگر باید خطاهایی از این دست را به حداقل برسانند.

 

درمان ارتودنسی از ابتدا تا انتها

درمان ارتودنسی نوعی شیوه درمانی است که بر مرتب کردن دندان ها و اصلاح ناهنجاری های فکی صورتی از آن استفاده می شود. در این نوع درمان متخصص ارتودنسی با قرار دادن سیم ها و بریس ها بر روی دندان های بیمار، به مرور جایگاه دندان ها را در دهان او اصلاح می کند. ارتودنسی علاوه بر زیبا سازی ظاهری مشکلاتی از قبیل باز ماندن دهان در هنگام خواب، مشکلات جویدن و بسیاری دیگر از ناهنجاری های دهانی را حل می کند.

این درمان مناسب چه افرادی است؟

زمانی که افراد به بلوغ می رسند و رشد دندان های دائمی آن ها تا حدودی تکمیل می شود به علت رعایت نکردن برخی مسائل و یا گاهی نیز به صورت ژنتیکی، با مسائلی از قبیل رشد دندان ها در مکان های نادرست و یا به صورت نامرتب روبرو می شوند. همانطور که داشتن اندامی زیبا و سالم برای تمام انسان ها حائز اهمیت است، داشتن لبخند زیبا و آرایش دندانی مرتب نیز دلخواه هرکسی است. درمان ارتودنسی با شیوه های مدرن و به روز خود، لبخندی زیبا و ظاهری مناسب را به افراد ارائه می دهد.

ارتودنتیست ها راهکارهایی را برای بهبود شکل ظاهری صورت و فک افراد پیشنهاد می دهند، یکی از این راهکارها درمان های ارتودنسی است. ارتودنسی به دو صورت دائم و موقت وجود دارد و ارتودنتیست با توجه به شرایط بیمار یکی از این دو روش را برای درمان پیشنهاد می دهد. این شیوه ها از گذشته تا کنون به روز شده اند و ابزارهایی نیز برای ایجاد اثرات بیشتر و عوارض جانبی کمتر در درمان ارتودنسی ابداع شده اند و مورد استفاده قرار می گیرند.

آشنایی گام به گام با مراحل درمانی ارتودنسی  آشنایی گام به گام با مراحل درمانی ارتودنسی

مراحل مختلف درمان ارتودنسی

درمان ارتودنسی نیز مانند سایر درمان ها دارای مراحلی است که در این مقاله به ارائه شرح کلی از آن ها می پردازیم. به دلیل این که درمان با ارتودنسی با توجه به شدت ناهنجاری ها، بسیار سخت و هزینه بر است و زمان طولانی برای ایجاد نتایج اثر بخش نیاز دارد، همکاری بیمار با ارتودنتیست و راهکارهای او از ضروریات موفقیت در این کار به حساب می آید.

اولین جلسه به دادن مشاوره های درمانی و یافتن شیوه های مناسب برای درمان اختصاص پیدا می کند، در این جلسه دکتر دندان های فرد را بررسی کرده و عوارض جانبی و اثرات درمان بر روی بیمار را به او توضیح می دهد. ضمن این که نوع دندان و سلامت لثه معاینه می شود، پوسیدگی های دندانی نیز یافته می شود تا پزشک در ابتدا برای برطرف سازی آن ها اقدام نماید.

جلسه دوم حضور فرد در مطب دندانپزشکی، به اصلاح پوسیدگی ها و مشکلات حفره دهانی سپری می شود و در صورت وجود جرم دندان ها جرمگیری می شوند.

دنداپزشک معالج در مرحله بعد اقدام به قالب گیری از دندان ها می کند تا بتواند با شناسایی ترتیب دندان ها و شکل ناهنجاری ها، اقدامات لازم را برای درمان انجام دهد. در این مرحله ارتودنتیست نوع مناسب درمان را برای بیمار انتخاب می کند.

اگر نوع درمان انتخابی، ارتودنسی ثابت باشد، مرحله بعدی قرار دادن بریس ها و سیم ها در دهان است که پروسه ای طولانی دارد و مستلزم همکاری بیمار و ارتودنتیست است. در صورت تشخیص دکتر برای انجام ارتودنسی متحرک و استفاده از الاینرهای متحرک، در همان مرحله مشاوره قالبگیری نیز انجام می شود.

در صورت درمان به شیوه دائم بیمار برای معاینه و اصلاح جای بریس ها و سیم ها هر 2 تا 3 ماه باید به متخصص ارتودنسی مراجعه کند و در صورت پیش آمدن مشکلاتی برای ابزار ارتودنسی خود با او تماس بگیرد.

یکی از جلسات پایانی، متخصص ارتودنسی اتمام فرآیند درمان با بریس ها را اعلام کرده و با انجام عمل دیباند آن ها را از دهان خارج می کند. مراجعه به ارتودنتیست پس از این مرحله به منظور انجام فلوراید تراپی و جرمگیری ضروری است. در این گام عکس پیش از درمان و پس از درمان به بیمار نشان داده می شود تا او تاثیر و معجزه درمان ارتودنسی را در زیبایی و سلامت خود مشاهده کند.

پس از اتمام این فرآیند به منظور تثبیت اثرات درمان از ریتینر استفاده می شود که ارتودنتیست بهترین آن را با توجه به شرایط و سن بیمار تجویز می کند. استفاده از ریتینر ها مدت زمان مشخصی ندارد و یک اصل کلی در مورد آن می گوید اگر می خواهید همیشه زیبا بخندید ریتینر ها را در دهان خود نگهدارید.

آشنایی با ارتودنسی ثابت

ارتودنسی شاخه ای از دندانپزشکی است که در جهت برطرف کردن عیوب ظاهری دندان ها و عیوب ناشی از نا مرتب بودن آن ها کمک های زیادی به بیماران می کند.  این درمان با اصلاح شکل فک و برطرف کردن مشکلات آن از پوسیدگی دندان ها در اثر جرم و پلاک های ناشی از روی هم افتادن دندان ها پیشگیری می کند.

به طور معمول ارتودنسی را به شکل سیم ها و براکت هایی می شناسیم که نوجوانان بر روی دندان ها قرار می دهند و همه ما نیز بر این باوریم که این درمان تنها در سنین پایین نتیجه مثبت به همراه دارد. در نهایت شگفتی باید بگوییم که این درست نیست و با وجود مدرن ترین تجهیزات و امکانات که در خدمت دندانپزشکی و ارتودنسی قرار گرفتند در هر سنی می توان به گرفتن نتایج مثبت از این درمان امیدوار بود.

ارتودنسی ثابت برای چه افرادی مناسب است؟  ارتودنسی ثابت برای چه افرادی مناسب است؟

به چه دلایلی درمان ارتودنسی به افراد پیشنهاد می شود؟

درمان ارتودنسی توسط دندانپزشکان به افرادی پیشنهاد می شود که دارای ناهنجاری های فک و دندان هستند. در بسیاری از مواقع و در سنین پایین ناهنجاری های فکی دهانی به واسطه درمان های ارتودنسی بر طرف می شوند و فرد دیگر نیازی به جراحی که بسیار پر دردسر و هزینه است نخواهد داشت.

در بعضی موارد نامرتب بودن ردیف های دندانی باعث می شود تا در اثر افتادن دندان ها بر روی همدیگر پوسیدگی  زودتر از موعد اتفاق بیفتد، درمان ارتودنسی با ردیف کردن دندان ها در کنار هم از این اتفاق جلوگیری می کند و مانع از پوسیدگی و افتادن زودتر از موعد دندان ها می شود.

علاوه بر تمام مزایایی که برای این درمان ذکر کردیم اصلاح نقص جویدن نیز با درمان ارتودنسی اتفاق می افتد و بدین ترتیب می توان گفت که هدیه ارتودنسی به افراد، علاوه بر لبخندی زیبا تر و تاثیر گذارتر سلامت جسمی و روحی حاصل از تغذیه مناسب خواهد بود.

انواع ارتودنسی از گذشته تا به امروز

از زمان به وجود آمدن دانش ارتودنسی به عنوان زیر شاخه ای از دندانپزشکی، شکل های مختلفی از ابزارهای این درمان توسط دندانپزشکان ابداع شدند و در هر بار به روز رسانی تغییراتی در جهت بهبود عملکرد آن ها اتفاق افتاده است.

ارتودنسی را به طور کلی می توان در دو دسته ثابت و متحرک تقسیم کرد که هر کدام ویژگی های مثبت و منفی دارند و برای افراد خاصی با توجه به شرایط شان توصیه می شوند.

مزایا و معایب انجام درمان ارتودنسی ثابت

دوره درمان در ارتودنسی ثابت طولانی تر است و به دلیل قرار گرفتن دائمی روی دندان ها در دراز مدت و در اثر رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان توسط فرد ممکن است دندان ها تغییر رنگ بدهند و اثر بریس ها بر روی دندان باقی بماند. همچنین در مدت استفاده از این ابزار ممکن است فرد دچار مشکلاتی در خوردن و جویدن غذاها شود که البته دردها موقتی است و پس از جا باز کردن سیم ها و بریس ها در دندان برای فرد عادی می شوند.  از معایب ارتودنسی ثابت آسیب پذیر بودن بریس ها و سیم های آن است که در اثر جویدن و خوردن مواد غذایی سفت ممکن است بشکند. همچنین امکان اختلال در نحوه تکلم در طول دوره درمان وجود دارد. نکته آخر این است که به دلیل استفاده دائمی ابزارهای ارتودنسی ثابت ممکن است در طول درمان فرد احساس کند که زیبایی ظاهری خود را از دست داده است.

به دلیل این که در طول درمان ارتودنسی ثابت تعامل بیشتری میان بیمار و دندانپزشک لازم است، بهتر است این نوع از درمان را در مورد بیمارانی به کار ببریم که دوران کودکی و بلوغ را گذرانده و همکاری بیشتری را با درمانگر انجام می دهند.

به دلیل قوی بودن نیروی وارده از طرف سیم ها و بریس ها به دندان ها و قوس های فکی، ارتودنسی ثابت قادر است ناهنجاری های حادتری را رفع بنماید و با وارد کردن فشار مناسب دندان ها را در ردیف درست خود قرار دهد. افرادی که دارای مشکلات شدید فک و نامرتب بودن دندان ها به شکل حاد هستند نیز کیس های مناسبی برای درمان ارتودنسی ثابت به شمار می آیند.

به طور کلی محدودیتی برای اعمال درمان ارتودنسی ثابت برای افراد وجود ندارد و وظیفه تشخیص این مسئله بر عهده ارتودنتیست درمانگر است.

 

مدت زمان درمان ارتودنسی

یکی از عللی که موجب می شود تا برخی از افراد نسبت به درمان ارتودنسی امتناع می ورزند، مدت درمان مربوط به آن است؛ در صورتی که این مدت زمان برای هر فرد نسبت به ناهنجاری های دهان و دندان با دیگری متفاوت خواهد بود. به طور کل می توان گفت میزان شدت اختلالات و نوع عارضه، از عوامل تعیین کننده مدت درمان خواهند بود. به عنوان مثال افرادی که به نامرتبی جزئی دندان ها دچار هستند و یا فاصله ای مازاد مابین دندان هایشان به چشم می خورد، دوره درمان کوتاه تری نسبت به افرادی که به ناهنجاری های شدید اسکلتی و یا دندانی دچار هستند، خواهند داشت. بیمارانی که به عارضه های خفیف دچار هستند، با طی شدن بازه زمانی نسبتا کوتاه می توانند دوره درمان خود را تکمیل کنند. در این دسته از افراد، عموما براکت ها برای مدت 1 سال دردهان گذاشته می شود؛ البته باید این نکته را یادآور شویم که پس از خارج کردن براکت ها از دهان، بیماران ملزم به استفاده از نگهدارنده ها خواهند بود تا نتیجه درمان همواره برای آنان حفظ شود.

به طور کل می توان گفت افرادی که در زمینه طول درمان ارتودنسی دچار تردید هستند، می توانند با مراجعه به ارتودنتیست از میزان شدت مال اکلوژن(ناهنجاری های مربوط به فک و دندان) آگاه شوند تا در پی آن، از بازه زمانی که باید تحت درمان قرار گیرند باخبر شوند.

مدت زمان درمان ارتودنسی  مدت زمان درمان ارتودنسی

عوامل تاثیرگذار بر کندتر شدن طول درمان

همکاری بیمار با ارتودنتیست را می توان از مهم ترین موارد تاثیرگذار بر کوتاه شدن درمان ارتودنسی دانست. بیمارانی که در طی درمان همکاری لازم را با متخصص ارتودنسی به عمل آورند، خیلی زودتر از سایرین با نتایج بهبودی مواجه خواهند شد. به عنوان مثال افرادی که به سبب راحتی خود، روزانه مدت زمان کوتاه تری از براکت ها استفاده نمایند، باید آمادگی طولانی تر شدن دوره درمان خود را داشته باشند. زیرا به منظور کامل شدن دوره درمان در زمان مقرر، دست کم باید 20 ساعت براکت ها در دهان قرار داده شود. مراقبت و استفاده صحیح از براکت ها از دیگر ملاحظات بیمار به شمار می رود؛ ضمن اینکه بیماران باید در زمان های مشخصی که از سوی ارتودنتیست برای بررسی وضعیت دهان و دندان آنها مشخص می شود به مطب مراجعه نماید. توجه به این دسته از نکات می تواند نگرانی افرادی را که از طولانی شدن دوره درمان خود واهمه دارند، به کمترین میزان ممکن برساند.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید براکسیزم که در اصطلاح مردمی به آن دندان قروچه کردن گفته می شود، در طولانی شدن مدت زمان درمان ارتودنسی نقش خواهد داشت. طبق تحقیقات انجام گرفته، افرادی که دندان قروچه می کنند، موجب مستحکم تر کردن جایگاه دندان ها در فکین خواهد شد که بدین ترتیب زمان درمان را طولانی تر خواهند کرد.

افرادی که در حال مصرف داروهایی برای درمان مشکلات استخوانی خود هستند، گزینه مناسبی برای درمان ارتودنسی به حساب نمی آیند زیرا این دسته از داروها می تواند روند درمان را به تعویق بیندازد.

سن بیمار از دیگر موارد تاثیر گذار بر روند درمان ارتودنسی به حساب می آید. افرادی که از سنین پایین تری برخوردار هستند، درمان کوتاه تری نسبت به موارد مشابهی که در رده سنی بالاتری قرار دارند، خواهند داشت. زیرا در سنین کمتر، استخوان ها از انعطاف بیشتری برخوردار هستند و در اصطلاح نرم هستند. بدین ترتیب می توان در بازه زمانی کمتری به نتیجه مطلوب دست یافت.

همان طور که گفته شد، افرادی که به ناهنجاری های شدید دهان و دندان دچار نیستند، خیلی زودتر از سایر بیماران درمان خواهند شد. به عنوان مثال افرادی که دارای فکین نرمال هستند و تمامی دندان های آن ها رشد مناسبی داشته و نحوه قرار گیری دندان ها نیز به گونه ای است که برای درمان ارتودنسی نیاز به کشیدن هیچ کدام از دندان ها نیست، خیلی زودتر می توانند از داشتن دندان هایی مرتب و یک نواخت لذت ببرند. در این دسته از بیماران، شاید درمان از یک سال هم کوتاه تر باشد.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی به علم ردیف کردن دندان های نامرتب در دهان گفته می شود که زیر شاخه ای از دندانپزشکی به حساب می آید. این درمان با حل برخی از مشکلات دهانی و دندانی بیمار به بهبود کیفیت زندگی او کمک می کند. اختلالات زیادی هستند که بواسطه درمان ارتودنسی تا حدود زیادی در بیمار رفع می شوند. اختلالاتی از قبیل جویدن، دندان ها نامرتب و جلو عقب بودن فک ها از جمله مشکلاتی هستند که تا حدودی با درمان ارتودنسی بهبود پیدا می کنند.

انواع مختلف ارتودنسی

از زمان پیدایش این دانش تا کنون راه های زیادی برای انجام آن به وجود آمده است، شاید بتوان دو دسته کلی ارتودنسی را متحرک و ثابت دانست که هر کدام به نوبه خود دارای زیر مجموعه هایی هستند.

با مزایا و معایب ارتودنسی متحرک بیشتر آشنا شوید  با مزایا و معایب ارتودنسی متحرک بیشتر آشنا شوید

مزایا و معایب انواع مختلف ارتودنسی

زمانی که برای درمان ارتودنسی به یک پزشک مراجعه می کنیم، او پس از سنجیدن شرایط،سن و درجه شدت ناهنجاری دندانی یکی از این شیوه ها را برای درمان انتخاب می کند. شیوه های ثابت ارتودنسی با توجه به سختی بیشتر و حساسیت های بالاتر در حفظ بهداشت دهان و دندان در مورد کیس های شدید تر استفاده می شود که احتیاج به مراقبت بیشتری دارند. انواع  متحرک را نیز در مورد کیس های خفیف تر به کار می برند چرا که در مجموع این نوع از ارتودنسی دوره های کوتاه تری را برای درمان نیاز دارند و آزادی عمل بیشتری را به بیمار می دهند. فرد برای جلوگیری از احساس درد و آسیب به دندان ها و یا پلاک متحرک می تواند در هنگام خوردن و آشامیدن آن ها را از دهان خود خارج کند اما در مورد انواع ثابت چنین امکانی برای فرد وجود ندارد.

یکی از امتیازات مثبتی که ارتودنسی متحرک نسبت به انواع ثابت دارد این است که به دلیل انجام شدن فرآیند شستشو به طور کامل بیمار ریسک کمتری را برای ابتلا به مشکلات لثه و خونریزی در این ناحیه تحمل می کند؛ این امکان ارتودنسی متحرک را بیش از پیش در نزد دیگران محبوب کرده است.

برای گرفتن بهترین نتیجه از این نوع ارتودنسی در ابتدای انجام درمان می توان پلاک های ارتودنسی را مدت زمان بیشتری و یا به صورت دائم در دهان نگهداشت، اما پس از گذشت مدتی باید آن را در هنگام غذا خوردن و یا انجام فعالیت های سخت بدنی خارج نمود تا آسیبی به پلاک های ظریف و شکننده آن وارد نشود.

طول درمان کوتاه تر یکی از عواملی است که ارتودنسی متحرک را در بین افراد محبوب تر می کند چرا که آن ها مجبور نیستند در یک بازه زمانی طولانی ابزاری اضافی را در دهان خود تحمل نمایند و خیلی زودتر به نتایج لازم خود که همان اصلاح ردیف های دندانی است می رسند.

از انواع ارتودنسی های متحرک می توان به انواع هاولی و وکیوفرم اشاره کرد که نوع دوم به دلیل نامرئی بودن بسیار دلخواه و مطلوب است. از معایب این نوع از ارتودنسی از بین رفتن زود به زود متریال آن است.

احساس درد خفیف در ابتدای انجام درمان که مشکلاتی را برای خوردن، آشامیدن و یا صحبت کردن ایجاد می کند از مشکلات ارتودنسی متحرک است که البته با یک مسکن خفیف حل می شود و پس از چند روز از بین می رود.

چه نوعی از ارتودنسی برای بیمار بهتر است

تشخیص نوع ارتودنسی با توجه به شرایط بیمار بر اساس نظر پزشک انجام می شود. در مورد برخی از کیس ها انواع متحرک به خوبی جواب لازم را می دهد اما در نهایت پیچیدگی های فرآیند درمان است که نوع تجویز شده از جانب پزشک را تعیین می کند. به همین دلیل در زمان مشاوره های پیش از درمان در مورد شرایط جسمی خود با پزشک مشورت کنید. او در نهایت با سنجش و ارزیابی شرایط، درمان کارآمد و لازم شما را انجام خواهد دارد.

 

بارداری و ارتودنسی

بارداری یکی از دوره های شیرین زندگی برای هر بانویی به حساب می آید. ما در این مقاله بر آن شدیم تا اطلاعاتی در رابطه با درمان ارتودنسی در زمان بارداری را خدمت حضورتان ارائه دهیم. بسیاری از افراد بر این تصورند که در زمان بارداری نمی توانند به درمان ارتودنسی روی بیاورند؛ در صورتی که حقیقت ماجرا چیزی غیر از تصور آنهاست. خوشبختانه امروزه هیچ گونه تداخل و مشکلی در زمینه ارتودنسی حین بارداری وجود ندارد؛ تنها با توجه به برخی نکات خاص می توان بدون هیچ گونه نگرانی، درمان ارتودنسی را در زمان بارداری تکمیل نمود.

نگرانی هایی که زنان باردار در رابطه با درمان ارتودنسی دارند

  • یکی از دل مشغولی هایی که برخی از زنان باردار را از درمان ارتودنسی باز می دارد، عکسبرداری است که در حین درمان انجام می شود. بر طبق تحقیقات انجام گرفته، ثابت شده است که اشعه ایکس موجود در رادیوگرافی دندان پزشکی قدرت چندانی ندارد و اسیبی را متوجه مادر و جنین نمی سازد. خوشبختانه علم روز تا جایی پیش رفته است که مضرات این اشعه به نسبت قبل، بسیار کمتر هم شده است. اما به طور کل می توان گفت برخورد اشعه ها به بدن زنان باردار مضر است؛ به همین جهت ارتودنتیست با در نظر گرفتن شرایط کنونی بیمار، برای درمان وی ملاحظاتی خاص را در نظر خواهد گرفت و تا زمانی که ضروری نباشد، بیمار باردار را ملزم به تهیه تصاویر رادیو گرافی نخواهد کرد.
  • استفاده از بی حسی های موضعی در حین درمان ارتودنسی را می توان دومین نگرانی و دل مشغولی زنان باردار دانست که البته این نگرانی هم بی مورد است و هیچ گونه آسیبی به مادر و جنین وارد نخواهد شد. برخی از زنان باردار در ماه های آخر بارداری با استفاده ازمواد بی حس کننده دچار فشار خون خواهند شد که در این مواقع، ارتودنتیست با تغییر نوع ماده بی حسی، این مشکل را کنترل خواهد نمود.
  • بروز مشکلات لثه و دهان را میتوان یکی از عوارض ارتودنسی در زمان بارداری دانست. زیرا در این دوران، در صورتی که زنان باردار نسبت نظافت بهداشت دهان و دندان خود بی اهمیت باشند، رسوبات و میکروب های دهانی افزایش خواهند یافت که این مساله التهابات لثه ای را در پی خواهد داشت. التهابات لثه ای هم می تواند در زمانی که سیم ارتودنسی دردهان قرار دارد، درد و خونریزی ناشی از درمان را افزایش دهد. در صورتی که مادران عزیز به بهداشت دهان خود در این مدت توجه ویژه ای داشته باشند، هیچ گونه مشکلی پیش نخواهد آمد. افزایش تمایل بیماران در زمان بارداری نسبت به استفاده از مواد قندی و بروز تهوع و استفراغ مربوط به این دوران بستری را برای پوسیدگی دندانها به وجود خواهد آورد که در صورتی که در بیماران به آن بی توجه باشند، امکان آسیب دیدگی دندان و یا حتی از دست رفتن آن ها وجود خواهد داشت.

همان طور که توجه نمودید، نگرانی هایی که غالب مادران عزیز در زمان بارداری نسبت به درمان ارتودنسی دارند، بی دلیل و قابل کنترل می باشد. ضمن این که ارتودنتیست ها پیش از اخذ مدرک، در دانشگاهها به صورت ویژه و تخصصی برای درمان زنان باردار آموزش خواهند دید که قطعا این مساله در کاهش نگرانی و اضطراب زنان باردار بسیار تاثیرگذار خواهد بود.

بارداری و ارتودنسی  آیا امکان درمان ارتودنسی در زمان بارداری وجود دارد؟

ملاحظات ارتودنتیست برای بیماران باردار

همان طور که گفته شد، ملاحظات ارتودنتیست برای بیماران باردار بسیار ویژه خواهد بود. از جمله مواردی که متخصص ارتودنسی در حین درمان بدان توجه دارد، می توان به مواردذیل اشاره نمود:

  • بارداری موجب بروز تغییر در فعل و انفعالات هورمونی زنان باردار خواهد شد که این مساله، بر تغییر پذیری و حرکت دندان ها هم تاثیرگذار خواهد بود.
  • برور تغییر در خوراک زنان باردار از دیگر مسائلی است که میتواند موجب کندتر شدن روند درمان ارتودنسی شود.
  • استفاده از داروهای مختلف در زمان بارداری، ممکن است بر نحوه و طول درمان ارتودنسی تاثیرگذار باشد، لذا مطلوب است تا ارتودنتیست بیمار را از احتمالات موجود باخبر سازد.
  • افزایش التهاب لثه از دیگر مشکلاتی است که در زمان بارداری افزایش خواهد یافت که به این مسئله پیش از این پرداخته شد، در راستای همین مشکل، متخصص ارتودنسی باید در حین درمان به صورت دقیق تر به درمان مشغول باشد.

 

ارتودنسی نامرئی

درمان ارتودنسی که در اصطلاح دندان پزشکی به آن اینویزیلاین گفته می شود، برای افرادی که به زیبایی چهره و لبخند خود اهمیت می دهند، درمانی بسیار محبوب است. درمان ارتودنسی را می توان یک راهکار بسیار مناسب برای داشتن دندان های زیبا و مرتب دانست. ارتودنسی نامر

.ئی یکی از متدهای درمانی به حساب می آید که می توان با استفاده از آن ناهنجاری های دندانی را رفع نمود.

چرا ارتودنسی نامرئی؟

ارتودنسی نامرئی بر خلاف سایر روش های درمانی ارتودنسی به هیچ گونه براکت و یا سیم ارتودنسی نیازی نخواهد داشت. ارتودنسی نامرئی از پلاک های شفاف و بی رنگی تهیه می شود که بر اساس شرایط دهانی بیمار در طی یک تصویربرداری 3 بعدی ساخته و پرداخته می شود.

این روش درمانی که اصطلاحا به آن ارتودنسی ژله ای گفته می شود را می توان یک درمان مناسب برای کودکان دانست. زیرا عموما ناهنجاری های دندانی کودکان پیچیدگی ندارد و در صورتی که به موقع به آن رسیدگی شود، خیلی زود رفع خواهد شد. کودکان در این روش می توانند بدون ایجاد زخم و یا آسیب دیدگی دهانی، پلاک های مربوطه را در دهان قرار دهند و در زمان خوردن، آشامیدن و نظافت دهان، آن را خارج نموده و سپس مجددا آن را برروی دندان ها قرار دهند.

علاوه بر کودکان، ارتودنسی نامرئی برای بزرگسالانی که دارای ناهنجاری های دهان و دندان هستند  و به خاطر قرار گرفتن سیم ها و براکت ها در دهان خود، از این درمان امتناع می ورزند نیز مناسب است. با این روش می توانند بدون هیچ گونه هراسی به بهترین شکل، تعاملات اجتماعی خود را ادامه دهند و بی واهمه به همه لبخند بزنند!

ارتودنسی نامرئی  ارتودنسی نامرئی

روش درمان ارتودنسی با استفاده از پلاک های نامرئی به چه صورت است؟

همان طورکه گفته شد، پلاک های نامرئی با استفاده از کامپیوتر و با تصویربرداری سه بعدی در لابراتوارهای خاص و منحصرا با توجه به وضعیت دندانی بیمار تهیه می شوند. هر یک از این پلاک ها برای مدت چند هفته در دهان بیمار قرار می گیرد و پس از اینکه فشار کنترل شده پلاک ها، با نیروی خود وضعیت قرار گیری دندان ها را کمی تغییر داد، از پلاک های جدیدی (بسته به وضعیت جدید قرار گرفتن دندان ها) استفاده می شود. این درمان، در نهایت نیز دندان های زیبا و مرتب را برای بیمار به ارمغان خواهد آورد.

طول درمان ارتودنسی نامرئی

به طور معمول می توان گفت ارتودنسی نامرئی به بازه زمانی 9 الی 18 ماهه (با توجه به سنین مختلف) نیازمند خواهد بود و در این مدت دست کم 18 الی 30 نوع پلاک عوض خواهد شد. اگر چه که نمی توان این بازه زمانی و تعداد پلاک را به طور ثابت برای همه بیماران در نظر گرفت و شرایط درمان، بسته به وضعیت دهان و نامرتبی دندان هر فردی، متفاوت خواهد بود.

توجه بسیار مهم : وفاداری بیمار به برنامه درمانی ارتودنسی و توجه به تذکرات ارتودنتیست معالج در حین درمان، می تواند روند درمان را به میزان چشمگیری تسریع بخشد. به عنوان مثال افرادی که پلاک های نامرئی را فقط در زمان خوردن، آشامیدن و نظافت از دهان خارج کنند، زودتر از سایرین به نتیجه مطلوب دست خواهند یافت. در بهترین حالت، مطلوب است که دست کم 20 الی 22 ساعت پلاک های نامرئی درون دهان بیمار قرار گیرند.

مزایای استفاده از پلاک های نامرئی

  • عدم احساس درد در بیمار در حین درمان
  • عدم وجود سیم و براکت در دهان
  • عدم نیاز به ویزیت های پیاپی
  • نظافت راحت دندان ها
  • حفظ میل و اشتهای بیمار و راحتی بیمار در خوردن و آشامیدن
چه افرادی گزینه مناسبی برای درمان ارتوودنسی نامرئی هستنند؟

ارتودنسی نامرئی برای افرادی که به ناهنجاری های شدید و پیچیده دهان و دندان دچار هستند، گزینه مناسبی نخواهد بود. این درمان کراس بایت، اورجت و فواصل زیاد مابین دندان ها را رفع نمی کند؛ زیرا این ناهنجاری ها، آنگونه نیستند که بتوان با استفاده از ارتودنسی نامرئی آن را درمان نمود. به طو رکل می توان گفت ارتودنسی نامرئی با نیروی کنترل شده خود، موجب حرکت دادن دندان ها در جای مناسب خود خواهند شد.

 

آیا امکان درمان ارتودنسی و جراحی فک در یک بازه زمانی وجود دارد؟

لبخند زیبا در صورت، هدیه ای است که خداوند به برخی از انسان ها داده است. برای داشتن لبخندی زیبا، مرتب بودن دندان ها و زیبایی لب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. متاسفانه برخی از افراد از نامرتبی دندان هایشان رنج می برند. همین امر باعث می شود لبخند خود را از دید دیگران پنهان کنند. اعتماد به نفس در این افراد به شدت کاهش می یابد. از این رو همیشه با لبخندهای کوتاه و لبان بسته، پاسخ اطرافیانشان را می دهند. ارتودنسی روشی است که به این افراد کمک می کند تا با اعتماد به نفس کافی، لبخند زیبایی را در صورت خود به نمایش بگذارند.

در درمان های ارتودنسی، استخوان فکین و دندان ها مد نظر دندانپزشک قرار می گیرد. در صورتی که ساختار فک ها مشکل داشته باشد، پزشک، به ارتودنسی همراه با جراحی فک می پردازد. ارتودنسی و جراحی فک، فقط به زیبایی فرد کمک نمی کند بلکه در عمل بلع غذا، پیشگیری از مشکلات معده و صحبت کردن فرد تاثیر گذار است.

ارتودنسی به همراه جراحی فک  ارتودنسی به همراه جراحی فک

فک طبیعی چه فکی است؟

در حالتی که فک سالم باشد، دندان آسیای فک بالا و فک پایین به صورت مناسب در هم فرو می روند.

دندان های جلویی بالا، روی دندان های جلویی فک پایین قرار می گیرند. به گونه ای که دندان فک بالا حدود یک تا دو میلی متر از دندان های فک پایین جلوتر است.

ارتودنسی به همراه جراحی فک چه زمانی انجام می شود؟

ممکن است دندان های شخصی، اوپن بایت باشد و روی هم قرار نگیرد. این افراد به دلیل عدم همرسی دندان های بالا و پایین، در بلع و جویدن غذا مشکلات زیادی خواهند داشت. در این صورت پزشک ابتدا با ارتودنسی سعی در مرتب کردن دندان ها و قرار گرفتن آن ها روی هم می کند و بعد از ارتودنسی، به جراحی فک می پردازد.

شاید در مسئله اوپن بایت بودن دندان ها، مشکلات فکی در ظاهر فرد مشخص نباشد و فقط یک پزشک بتواند این موضوع را تشخیص دهد اما در مواردی که مشکلات فکی، شدید باشد، این مشخصه در ظاهر فرد نمایان می شود. به طور کلی درمان در افرادی که مشکلات دندان و فک دارند بدین صورت است که ابتدا درمان ارتودنسی برای بیمار انجام می شود تا دندان هایش مرتب شود و رابطه مناسبی بین دندان های بالا و پایین شکل بگیرد و سپس در اتاق عمل، جراحی فک صورت می گیرد.

بعد از این که عمل جراحی به اتمام رسید، مرحله ی بعدی درمان ارتودنسی آغاز می شود. این درمان حدود 6 تا 9 ماه طول می کشد. درواقع ارتودنسی اول، برای رفع مشکلات دندان ها و منظم کردن آن ها خواهد بود که پیش نیاز یک جراحی موفق است و ارتودنسی دوم، برای هماهنگی بیشتر دو فک جراحی شده و تثبیت درمان جراحی، به کار برده می شود.

مدت زمان استراحت بیمار در جراحی فک

پس از جراحی فک، دندان ها با کمک کش و سیم به هم متصل می شوند تا استخوان های فک، جوش بخورند. دراین عمل جراحی سنگین، حدود 4 تا 6 هفته، فک ها بسته می شوند و فقط از طریق نی، بیمار می تواند مایعات را بنوشد. ( در این مدت هیچ غذایی را بیمار نمی تواند بجود و فقط می تواند از غذاهای میکس شده آبکی استفاده کند.)

بعد از طی 6 هفته، بیمار می تواند غذاهای نرم را بدون فشار به فکین، بخورد.

عوارض ارتودنسی همراه با جراحی فک

در برخی افراد ممکن است داروی بیهوشی سبب مشکلات پوستی نظیر جوش های متعدد شود.

از آن جایی که فرد حدود یک ماه و نیم، فقط از مایعات آبکی تغذیه می کند، در این مدت با کاهش وزن شدیدی روبرو می شود، به همین دلیل قبل از انجام عمل جراحی بهتر است کمی خود را تقویت کند.

بیمار بعد از جراحی تا حداقل یک هفته صورت باد کرده خواهد داشت

در اطراف گوش های بیمار و محل اتصال فکین، ممکن است کبودی هایی به وجود بیاید که  بعد از یک هفته از بین می رود.

پزشک جراح نقش مهمی در چگونگی روند بهبودی شما دارد. در صورتی که این عمل جراحی را به پزشک متخصص محول نکرده باشید، حتی یک میلی متر برش اضافه فک، امکان دارد که چهره فرد را نازیبا کند.

 

 

چگونه با ارتودنسی از فضای دندانی کودکان محافظت کنیم؟

بسیاری از مشکلات مربوط به دندان های نامنظم، ریشه در کودکی دارد. اگر در کودکی اقدامات لازم جهت مرتب کردن دندان ها انجام گیرد، در بزرگسالی نیازی به ارتودنسی نخواهد بود. ارتودنسی در کودکان به عنوان ارتودنسی پیشگیری شناخته می شود. از سن 7 سالگی به بعد، کودکان می توانند برای معاینه به متخصص ارتودنسی مراجعه کنند تا با تشخیص متخصص، مشخص شود که او به ارتودنسی پیشگیری نیاز دارد یا خیر.

با ارتودنسی در سنین کودکی، می توان از عوارض احتمالی مربوط به فک و دندان از قبیل جلو بودن فک پایینی، کج شدن دندان های دائمی و رشد استخوان فک به صورت نامتقارن، پیشگیری کرد.

ارتودنسی و حفظ فضای دندانی برای کودکان  ارتودنسی و حفظ فضای دندانی برای کودکان

چه زمانی از فضا نگهدار در دندان های کودکان استفاده می شود؟

زمانی که دندانی می افتد، دندان های اطراف آن به سمت فضای خالی دندان می روند تا آن را پر کنند. این ویژگی در بزرگسالی در برخی موارد خوب است. مثلا یک دندانپزشک با کشیدن یک دندان آسیب دیده، با کمک دندان های دیگر، فضای خالی را پر می کند. تصور کنید این اتفاق در کودکی رخ دهد. مثلا دندان شیری کودکی زودتر از موعد خود بیفتد یا توسط دندانپزشک به دلیل خرابی زیاد، کشیده شود. باز هم همان اتفاق رخ می دهد. دندان های اطراف به سمت فضای خالی دندان، به تدریج حرکت می کنند تا فضا را پر کنند. فضای خالی دندان به تدریج با دندان های مجاور پر می شود و به ظاهر مشکلی پیش نمی آید اما دندان دائمی زیر لثه دیگر نمی تواند بیرون بزند. در این صورت دندان دائمی در فک، باقی می ماند و ممکن است به حالت نهفته یا نیمه نهفته درآید. ممکن است دندان دائمی، فشار زیادی برای بالا آمدن، بر روی دندان های دیگر داشته باشد که در این صورت، با فشار بر دندان ها، مشکلات دیگری را به وجود می آورد.

در این صورت یک ارتودنتیست از اسپیکر یا فضا نگهدار استفاده می کند. فضا نگهدار، فضای حاصل از دندان از دست رفته را حفظ می کند. در این صورت، رویش دندان های دائمی با مشکل مواجه نخواهد شد.

ساختار فضا نگهدار دندان

فضا نگهدارنده ها از دو حلقه یا روکش استیل ضد زنگ ساخته شده اند که به شکل مربعی، فضای خالی را احاطه می کنند.  این حلقه نیرویی به دندان های اطراف فضای خالی وارد می کند که مانع تکان خوردن دندان ها می شود. بدین ترتیب فضای خالی حفظ می شود و رشد دندان دائمی با مشکل مواجه نخواهد شد.

پس از گذاشتن فضا نگهدار دندان در دهان، چه مراقبت هایی لازم است؟

از شیرینی جات چسبنده و آدامس به هیچ عنوان استفاده نکنید. در صورت استفاده، از طرف دیگر دهان که فاقد فضا نگهدار است میل کنید.

زبان خود را به فضا نگهدار نزنید و با انگشتان خود آن را تکان ندهید.

مسواک در این قسمت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در صورتی که به خوبی این بخش را مسواک نکنید، امکان پوسیدگی سریع دندان های مجاور فضای خالی را خواهید داشت.

به طور مرتب برای معاینه دندان ها به دندانپزشک مراجعه کنید.

آیا در همه مواردی که دندان شیری زودتر از موعد می افتد نیاز به استفاده از فضا نگهدار است؟

خیر، لازم نیست برای همه دندان ها از این وسیله استفاده کنید. در صورتی که دندان کودک شما زودتر از موعد افتاد فقط کافی است به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشکان با کمک تصویر پرتوی ایکس از دهان کودک، می توانند تشخیص دهند که چه مدت زمان تا رشد دندان دائمی کودک باقی مانده است. با تشخیص پزشک استفاده از این وسیله الزامی می شود.

اگر دندان های کودک زودتر از موعد افتاده باشد و کودک دیر به گذاشتن فضا نگهدار اقدام کرده باشد، راهی برای جبران آن وجود دارد؟

در این صورت کمی دندان های اطراف فضای خالی به سمت هم حرکت کرده اند، اما نگران نباشید. با کمک فضا ساز فنری، این دندان ها به سمت عقب هل داده می شوند و دوباره فضای خالی قبلی شکل می گیرد.

 

آشنایی با نگهدارنده های ارتودنسی

قطعا داشتن یک لبخند زیبا، بر جذابیت هر زن و مردی می افزاید. یکی از راه هایی که می توان با بهره گیری از آن به لبخندی زیبا رسید، درمان ارتودنسی است. با درمان ارتودنسی می توانید در هر سنی که هستید، به جذابیت و زیبایی چهره خود بیفزایید.

به طور کلی می توان گفت درمان ارتودنسی دو مرحله را شامل می شود؛ بخش اول به دوره ای که براکت و بند در دهان قرار دارد، باز می گردد و بخش دوم به دوره استفاده از نگهدارنده ها تعلق دارد. برخی از بیماران تصور می کنند پس از اتمام دوره درمان با استفاده از براکت ها، درمان ارتودنسی پایان یافته است. اما حقیقت امر چیزی خلاف این است! نگهدارنده ها یا همان ریتینرها از ابزارهای مهم ارتودنسی به حساب می آیند که به منظور تکمیل دوره درمان و رسیدن به لبخندی زیبا باید از آن ها استفاده نمود. لازم است بدانید که این بخش از درمان ارتودنسی از میزان حساسیت و اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. برخی از بیماران در هنگام مواجهه با این بخش از درمان، با سوالات بسیار زیادی مواجه می شوند؛ از همین رو تصمیم گرفتیم تا در این مقاله به آشنایی هرچه بیشتر با نگهدارنده ها و مزیت استفاده از آن ها بپردازیم.

به زبان ساده می توان گفت در صورت عدم استفاده از نگهدارنده ها پس از استفاده از براکت و طی شدن دوره اول درمان، دندان ها به جای نخست خود باز می گردند و کلیه انرژی، زمان و هزینه ای که بیمار صرف این کار کرده است، از بین می رود. رباط های پروندیتال برای اینکه به جایگاه و وضعیت کنونی خود(پس از درآوردن براکت ها) عادت کنند، به زمان و وسیله ای احتیاج دارند تا این نیاز را رفع نماید. رباط های پروندیتال که مجموعه ای از فیبرها هستند، موجب استحکام و ثبات جای دندان در فکین می شوند؛ لذا به بیماران توصیه می شود به توصیه متخصص ارتودنسی توجه کرده و دوره درمان خود را با استفاده از نگهدارنده ها تکمیل نمایند.

اشنایی با نگهدارنده های ارتودنسی  آشنایی با نگهدارنده های ارتودنسی

ضرورت استفاده از نگهدارنده ها

متخصص ارتودنسی پس از خارج کردن براکت از دهان و تکمیل دوره اول درمان، با استفاده از پرتوی ایکس، وضعیت دندان ها را مورد بررسی قرار می دهد و در ادامه در مورد ضرورت و یا عدم نیاز به استفاده از نگهدارنده ها با بیمار صحبت می کند.

از چه زمانی باید از نگهدارنده های ارتودنسی استفاده کرد؟

برخی از بیماران با این سوال مواجه می شوند که چه زمانی باید از نگهدارنده های ارتودنسی استفاده نمایند. زمان استفاده از نگهدارنده ها درست بعد از خارج کردن براکت ها از دهان است.

انواع نگهدارنده های ارتودنسی

نگهدارنده ها، 3 گونه رایج دارند که متخصص ارتودنسی پس از بررسی ساختار دهانی بیمار، یکی از این انواع را مختص بیمار، می سازد. هالی یکی از محبوب ترین نگهدارنده های دندان به حساب می آید که از دوام و استحکام بالایی برخوردار است و در عین حال از ظرافت خاصی برخوردار است. این نگهدارنده زبانی شکل که از قالب اکریلی ساخته می شود، قادر است تا جای دندان های بیمار را در مکان مناسب خود فیکس نماید.

الاینر یکی دیگر از انواع رایج نگهدارنده است. این نگهدارنده که جنسی از پلاستیک شفاف دارد، برای اثر بخشی و تکمیل دوره درمان، بر سطح دندان ها جای می گیرد.

نگهدارنده های ثابت از دیگر ابزار های ارتودنسی هستند که اغلب برای بیمارانی که قصد مرتب سازی دندان های جلویی فک پایین را دارند، استفاده می شود. این نگهدارنده ها همان طورکه از نامشان پیدا هستند، قابلیت خارج شدن از دهان را ندارند اما از مزیت های مهم آن، عدم دیده شدن آن است؛ زیرا نگهدارنده های ثابت در بخش درونی دندان ها جای می گیرند.