شروع درمان ارتودنسی و نصب تعداد زیادی اشیاء خارجی مانند براکت ها، سیم ها، قلاب و کش می تواند بسیار آزار دهنده باشد. موم ارتودنسی درمانی ساده برای رفع مشکلات به وجود آمده و حساسیت های دهانی است.
موم ارتودنسی چیست؟
موم ارتودنسی ماده ای غیر سمی، خوراکی و بی خطر است که از جنس مواد طبیعی مانند موم زنبور عسل یا پارافین تهیه می شود. در مواردی که وجود دستگاه های ارتودنسی در دهان فرد حساسیت ایجاد کرده و باعث درد، زخم و ناراحتی شده باشد، می توان از موم ارتودنسی به عنوان مانعی بین بافت های داخلی دهان و دستگاه ارتودنسی استفاده کرد.
موم ارتودنسی در بسته های کوچک مستطیل شکل عرضه می شود و از داروخانه ها قابل تهیه است.
چرا متخصص ارتودنسی استفاده از موم را برای برخی افراد تجویز می کند؟
هنگامی که دوره نسبتا طولانی درمان ارتودنسی آغاز می شود و دستگاه ارتودنسی با براکت ها و سیم هایش داخل دهان فرد قرار می گیرد، احساسی نا خوشایند به وجود می آید که ناشی از برخورد مداوم براکت ها و سیم ها با بافت نرم و مخاطی داخل دهان و لثه هاست. گاهی ممکن است تماس دستگاه ارتودنسی با بافت های داخلی دهان زخم و تاول ایجاد کند. این زخم ها کوچک و جزئی هستند اما بسیار دردناک و حساس بوده و می توانند غذا خوردن عادی را دچار اختلال کنند.
در چنین مواردی متخصص ارتودنسی استفاده از موم مخصوص را تجویز می کند. با استفاده از موم مخصوص ارتودنسی احساس درد و حساسیت دهان کمتر شده و زخم های احتمالی پس از چند روز بهبود می یابند.
گاهی ممکن است در طول خواب شبانه، بافت دهان با براکت ها در تماس قرار گرفته و به دلیل تحت فشار بودن، زخم های دردناکی ایجاد شود. در این حالت استفاده از موم ارتودنسی فرد را از رنج و درد ناشی از زخم رهایی می بخشد.
روش استفاده از موم ارتودنسی
- ابتدا باید دستان خود را به خوبی با آب و صابون بشویید. توجه داشته باشید که زخم های داخل دهان شما، مستعد عفونت هستند و نباید اجازه دهید تا میکروب های خارجی و آلودگی های دیگر با آن ها در تماس باشند.
- قطعه ای از موم را جدا کرده و در محفظه را ببندید تا بقیه قسمت های موم آلوده نشود. قسمت جدا شده را بین انگشتان دست به صورت گلوله در آورید. شاید در ابتدا کمی سفت و سخت به نظر برسد، اما با گرمای دست انعطاف پذیر شده و شکل میگیرد. قسمتی که استفاده می کنید نباید بزرگ تر از یک نخود باشد؛ زیرا برجستگی ایجاد کرده و از نظر ظاهری جلب توجه می کند. علاوه بر این استفاده از یک گلوله بزرگ باعث می شود برای چسباندن موم با مشکل مواجه شوید.
- موم را به دقت روی براکتی بچسبانید که باعث ناراحتی و زخمی شدن بافت دهان می شود، با استفاده از زبان و انگشت موم را در جای درست تنظیم کنید. همان طور که قبلا گفته شد، موم ارتودنسی ماده ای آبگریز است؛ بنابراین برای چسباندن و ثابت شدن آن باید سطح دندان و براکت کاملا خشک باشد. می توانید قبل از قرار دادن موم، دندان ها را با دستمال پاکیزه ای خشک کنید.
- سایر نقاط زخمی و ملتهب داخل دهان را نیز شناسایی کرده و برای رفع ناراحتی آن ها از موم استفاده کنید.
به یاد داشته باشید…
- چند روز پس از قرار دادن موم ارتودنسی روی براکت ها، زخم ها و نقاط حساس دهان شما بهبود می یابد. پس از این مدت از موم استفاده نکنید تا بافت های دهان به وجود تجهیزات ارتودنسی عادت کند. استفاده مداوم از موم ارتودنسی باعث می شود تا دهان و لثه ها نسبت به دستگاه ارتودنسی حساس باقی مانده و مقاومت کمتری داشته باشند. در نتیجه هنگام نبود موم ارتودنسی با مشکل مواجه شده و دچار درد و ناراحتی خواهید شد.
- هیچ گاه اجازه ندهید مواد غذایی روی موم باقی بماند. بهتر است ابتدا موم را از دهان خارج کرده و سپس غذا میل کنید.
- یک قطعه موم را بیشتر از دو روز در دهان باقی نگذارید زیرا باکتری های دهان را جذب کرده و تبدیل به منبع آلودگی خواهد شد.
- قبل از مسواک زدن موم را از دهان خارج کنید، در غیر این صورت موم به مسواک گیر می کند. برای تمیز کردن موم آن را خارج کرده و با آب بشویید.