رشته دندانپزشکی دارای ده تخصص است که یکی از این تخصص ها ارتودنسی است. افرادی که دوره دکترای دندانپزشکی خود را در دانشگاههای داخلی یا خارجی به اتمام می رسانند بعنوان “جراح ،دندانپزشک” در کشور مشغول فعالیت می شوند.
ممکن است در این مقطع دندانپزشکان با توجه به علاقه قبلی در یک یا چند بخش از دندانپزشکی فعالیت زیادتری داشته باشند که این به مفهوم متخصص بودن آنها در این بخش ها نیست. افرادی که تمایل دارند تا بصورت متخصص ارتودنسی در کشور فعالیت کنند لازم است تا در امتحان ورودی رشته های تخصصی شرکت نموده ودر صورت پذیرش در دانشگاه به مدت حداقل سه سال تحصیلات تکمیلی لازم را بگذرانند.
با توجه به ماهیت پیچیده درمان های اتودنسی و عمدتا طولانی بودن این درمان ها امکان آموزش بخش عظیمی از اطلاعات مورد نیاز برای درمان بیماران ارتودنسی به دانشجویان دوره دندانپزشکی وجود ندارد (سرفصل این دروس تخصصی در برنامه دوره دکترای دندانپزشکی مصوب وزارت بهداشت قرار ندارد).
در هنگام پذیرش برای تحصیلات تکمیلی رشته ارتودنسی جذابیت بیشتری برای متقاضیان داشته و تنها امکان پذیرش رتبه های برتر برای رشته ارتودنسی وجود دارد. این افراد با طی دوره 3 تا چهار ساله در دانشگاههای مادر بعنوان متخصص ارتودنسی فارغ التحصیل می شوند و در انتها با شرکت در امتحان بورد تخصصی وکسب بورد امکان فعالیت در دانشگا هها را بعنوان استادیار کسب می نمایند.
در صورتی که تمایل به انجام درمان ارتودنسی دارید بهتر است در مورد مدرک واقعی فردی که به او مراجعه می نمایید اطمینان حاصل کنید. توجه نمایید که افراد فاقد صلاحیت برای جلب توجه شما از عناوین نادرست و فریبنده استفاده می کنند.این عناوین می توانند بصورت زیر در تابلو یا سرنسخه و سایر اقلام معرفی آن افراد وجود داشته باشدکه هیچیک دلیل محکمی بر ادعا نیست:
- دندانپزشک، ارتودنسی
- دندانپزشک متخصص اطفال، ارتودنسی
- دندانپزشک متخصص اطفال، ارتودنسی پیشگیری
- دندانپزشک مختص ارتودنسی
- ارتودنتیست و…..
تنها راه بررسی دقیق این موضوع بررسی سوابق فرد در انجمن ارتودنتیست های ایران از طریق لینک “جستجوی متخصص ارتودنسی” و همچنین وب سایت سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران (www.irimc.org) می باشد. افراد دارای صلاحیت بعنوان متخصص دندانپزشکی در رشته ارتودانتیکس معرفی شده اند.