ارتودنسی بر پایه ایجاد فشار بین دندان‌ها عمل می‌کند. برای این که فشار وارد شده بر دندان‌ها دقیق و کنترل شده باشد، نیاز به تجهیزاتی همچون بریس ها داریم. بریس ارتودنسی، روی دندان‌ها چسبیده می‌شوند و از بین آن‌ها، سیم ارتودنسی عبور می‌کند. در نهایت بریس ها و سیم ارتودنسی، با تنظیم فشار، باعث حرکت دندان‌ها می‌شوند. با همین تکنیک، شاهد صاف شدن و ردیف شدن دندان‌ها خواهیم بود.

عملکرد بریس ها چگونه است؟

بریس ها روی دندان‌ها چسبیده می‌شوند. درواقع بریس ها به عنوان تکیه گاهی برای حرکت دادن دندان‌ها انتخاب می‌شوند. ارتودنتیست با محکم کردن سیم ارتودنسی، باعث می‌شود که فشاری ملایم به بریس ها وارد شود. این فشار توسط بریس ها به دندان‌ها داده می‌شود و در نهایت، دندان‌ها با حرکت بسیار آهسته، در طول ماه، تغییر می‌کنند. معمولاً یک میلی‌متر هر دندان در طول یک ماه حرکت می‌کند.

بریس های جدید چه تفاوتی با نسخه‌های قدیمی‌تر دارند؟

بریس های جدید، نسبت به بریس های قدیمی، سبک‌تر و مقاوم‌تر شده‌اند. درواقع بریس ها کوچک‌تر از گذشته هستند و عملکرد بهتری نسبت به قبل دارند. تنوع بریس های جدید نسبت به گذشته بسیار بیشتر است. انواع بریس های زیبا، برای زیباتر شدن بیمار در طی درمان، ساخته شده است. از این رو بیماران از وجود تجهیزات ارتودنسی در دهان خود، معمولاً شکایت نمی‌کنند. به خصوص نوجوانان که استفاده از بریس های زینتی برایشان به یک مد تبدیل شده است.

با انواع بریس آشنا شوید.

بریس ها انواع گوناگونی دارند. زمانی که به یک ارتودنتیست مراجعه می‌کنید، ارتودنتیست پس از بررسی وضعیت دندان‌های شما، به شما حق انتخاب می‌دهد. البته در بیشتر شرایط ارتودنتیست یک بریس مناسب را برای شما انتخاب می‌کند اما اگر از ظاهر بریس ناراضی باشید، می‌توانید در طی درمان مطرح کنید تا گزینه‌های مختلفی پیش روی شما قرار گیرد. در ادامه با انواع بریس آشنا شوید.

بریس فلزی:

شایع‌ترین مدل استفاده شده در درمان ارتودنسی، بریس های فلزی هستند. این بریس ها به بریس های سنتی نیز شهرت دارند. هزینه کم و کاربرد زیاد آن‌ها، این مدل از انواع بریس را محبوب‌تر کرده است. کاری که در انتخاب این نوع بریس می‌توانید انجام دهید، انتخاب یک رنگ مناسب کش یا نوار پلاستیکی در اطراف بریس است. معمولاً جوانان علاقه دارند هر ماه یک رنگ روی دندان‌هایشان باشد.

بریس سرامیکی:

نوع دیگری از بریس ها که بسیار طرفدار دارد، بریس سرامیکی است. از آن جایی که بریس سرامیکی شفاف است، دقیقاً رنگ دندان‌ها را انعکاس می‌دهد و سیم رد شده از بین آن نیز هم رنگ دندان ساخته می‌شود. این نوع بریس برای افرادی که نمی‌خواهند ارتودنسی شان دیده شود، مناسب است. بریس سرامیکی نه تنها تأثیر منفی در زیبایی فرد نمی‌گذارد، بلکه چهره فرد را زیباتر و جذاب‌تر می‌کند. از آن جایی که ساختار این بریس ها متفاوت از بریس های فلزی است، هزینه این نوع ارتودنسی بیشتر از ارتودنسی ثابت فلزی است.

بریس ارتودنسی لینگوال

این نوع بریس با بریس فلزی تفاوتی ندارد، تنها در نوع به کار رفتن آن، متفاوت است. بریس های لینگوال در پشت دندان‌ها به کار می رود. از این رو فردی که ارتودنسی دارد، به هیچ عنوان ارتودنسی اش، دیده نمی‌شود و تنها خودش متوجه این موضوع می‌شود. هر چند که این نوع ارتودنسی به دلیل ایجاد اشکال در گفتار و سختی در نصب و تمیزی دندان‌ها، پیشنهاد نمی‌شود اما با این حال طرفداران خاص خود را دارد.

بریس نامرئی

نوع بریس نامرئی کاملاً متفاوت از مدل‌های دیگر است. درواقع براکت های پلاستیکی که به آن پلاک‌های نامرئی نیز گفته می‌شود، در ارتودنسی متحرک به کار می‌روند. در ساختار این نوع بریس، از نوعی پلاستیک مرغوب شفاف استفاده شده است که هنگام استفاده، دقیقاً رنگ دندان‌ها را به نمایش می‌گذارد.

کدام نوع بریس بهتر است؟

با این که بریس های شفاف و سرامیکی زیبایی بیشتری دارند اما اگر از نظر مقاومت و کارایی بخواهیم یک نوع بریس را انتخاب کنیم، ترجیحاً بهتر است از بریس های فلزی استفاده کنیم. این بریس ها مقاومت بالایی دارند و با خوردن غذا، معمولاً به سادگی کج یا جابجا نمی‌شوند.

ارتودنسی روشی است که با آن، ناهنجاری‌های دندانی اصلاح می‌شود و در نهایت، وضعیت ظاهری دندان‌ها، به شکل نرمال و معمولی در می‌آید. این روش مدت زمان زیادی است که مورد استفاده قرار گرفته است اما آگاهی نسبت به آن؛ چند سالی است که بیشتر از گذشته شده است. با این حال همچنان تصورات غلطی درباره ارتودنسی در جامعه وجود دارد. متأسفانه این تصورات باعث می‌شود، بسیاری از افراد از انجام ارتودنسی منصرف شوند و در نتیجه، سال‌های سال با دندان‌های بهم ریخته و مشکلاتی که بعد از آن به وجود می‌آید، دست و پنجه نرم کنند. در ادامه با تصورات غلطی که درباره ارتودنسی وجود دارد، آشنا می‌شویم.

ارتودنسی فقط برای کودکان و نوجوانان است!

شاید شایع‌ترین تصور غلط درباره ارتودنسی، همین مورد باشد. بسیاری از افراد گمان می‌کنند که انجام ارتودنسی در بزرگسالی غیر ممکن است و ارتودنسی محدود به سن خاصی است. با این که انجام ارتودنسی در سنین کودکی و نوجوانی بهتر است اما ارتودنسی یک درمان مناسب برای همه سنین است. تا زمانی که دندانی وجود داشته باشد و لثه فرد سالم باشد، می‌توان ارتودنسی را انجام داد.

بعد از انجام ارتودنسی، مجدداً وضعیت دندان‌ها تغییر می‌کند

یک باور غلط دیگر که بسیاری از افراد را درگیر خود کرده است، همین موضوع است. بسیاری گمان می‌کنند بعد از انجام ارتودنسی، اگر تجهیزات ارتودنسی از دهانشان خارج شود، بعد از مدت کوتاهی مجدداً دندان‌ها بهم ریخته می‌شوند. بله. این تصور تا زمانی درست است که بعد از اتمام ارتودنسی، فرد از نگهدارنده استفاده نکند. نگهدارنده ها بعد از اتمام ارتودنسی موجب ثابت شدن دندان‌ها می‌شوند و به هیچ عنوان دندان‌های ثابت شده، به حالت قبل باز نمی گردند.

در درمان ارتودنسی، باید از بریس فلزی استفاده کرد!

ارتودنسی روش‌های گوناگونی دارد. گاهی افرادی که در سنین بالاتر هستند، به دلیل جایگاه اجتماعی و کاری خود، تمایل ندارند از ارتودنسی فلزی استفاده کنند. اگر این افراد این دیدگاه را به ارتودنسی داشته باشند، هیچ گاه این عمل را انجام نمی‌دهند. در صورتی که ارتودنسی انواع گوناگونی دارد و تنها شایع‌ترین روش آن، استفاده از بریس های فلزی است. ارتودنسی نامرئی، ارتودنسی لینگوال، ارتودنسی سرامیکی از انواع روش‌های ارتودنسی است.

ارتودنسی هزینه بالایی دارد!

یکی دیگر از دلایلی که بسیاری از افراد حتی اقدام به انجام ارتودنسی نمی‌کنند، هزینه‌های بالای مربوط به این درمان است. بله، هزینه‌های ارتودنسی به صورت معمول بالا است اما تمام هزینه‌های مربوط به آن را در یک جلسه پرداخت نمی‌کنید و از طرفی، اگر با شرکت بیمه خود تماس بگیرید، می‌توانید از هزینه‌هایی که بیمه برای درمان ارتودنسی پرداخت می‌کند، آگاه شوید. به ارتودنسی به عنوان یک سرمایه گذاری نگاه کنید. انجام ارتودنسی باعث می‌شود از بسیاری از پوسیدگی‌های دندانی که به خاطر موقعیت بد دندان‌ها ایجاد می‌شود، کاسته شود و از انجام هزینه‌های مربوط به ترمیم دندان‌ها و عصب کشی، صرفه جویی شود. از طرفی انجام ارتودنسی زودهنگام باعث می‌شود عمل جویدن غذا بهتر انجام شود و از پیدایش مشکلات گوارشی کاسته شود.

با ارتودنسی نمی‌توان چیزی خورد!

با ارتودنسی می‌توان مواد غذایی زیادی را خورد اما مواد غذایی سفت مثل ته دیگ، بلال و … را نمی‌توان خورد. خب بهتر است انتخاب کنید! سلامتی و زیبایی یا خوردن چند نوع غذای خاص در طول مدت درمان ارتودنسی. افرادی که ارتودنسی می‌کنند، تقریباً همه چیز را به راحتی می‌خورند و تفاوتشان با دیگران، در رعایت دوچندان بهداشت دهانشان است. این افراد باید بعد از خوردن هر وعده غذایی، دندان‌هایشان را مسواک کنند تا اطراف بریس ها، به طور کامل از پلاک‌های دندانی پاکسازی شود.

بریس های فلزی در فرودگاه‌ها دچار مشکل می‌شوند!

بسیاری از افراد که در طول سال چندین بار سفر هوایی دارند، با خود گمان می‌کنند که بریس ها، باعث تحریک سیستم امنیتی فرودگاه‌ها می‌شود. از این رو از انجام درمان ارتودنسی، سر باز می‌زنند. این یک تصور اشتباه است. بریس ها بسیار سبک هستند و به هیچ عنوان سیستم امنیتی فرودگاه را فعال نمی‌کنند.

ارتودنسی بدون سیم که این روزها به نام‌های دیگری همچون ارتودنسی نامرئی و ارتودنسی اینویزیلاین شناخته می‌شود، از روش‌هایی است که شیوه درمان ارتودنسی را متحول کرده است. افرادی که تمایلی به استفاده از سیم و براکت ندارند، می‌توانند از ارتودنسی بدون سیم استفاده نمایند. البته ناگفته نماند که ارتودنسی بدون سیم برای تمامی بیماران مناسب نیست. به طور کلی افرادی که دارای مشکلات خفیف دهان و دندان هستند، می‌توانند تحت نظر متخصص ارتودنسی از این روش درمانی استفاده نمایند و انتظار ظهور بهترین نتیجه را داشته باشند.

در ارتودنسی بی سیم از پلاستیک فشرده شده ای استفاده می‌شود که شباهت بسیار زیادی به گارد های محافظت کننده از دندان‌ها دارد.

ارتودنسی بدون سیم چگونه عملکردی دارد؟

برای اینکه بتوان در ارتودنسی بدون سیم به ایده ال ترین نتیجه رسید، به همکاری بیمار با ارتودنتیست نیاز خواهد بود. زیرا براکت های نامرئی باید حداکثر 2 الی 3 ماه یک بار بسته به وضعیت جدید دندان‌ها عوض شوند. با این ساز و کار می‌توان تا پایان دوره درمان دندان‌ها را در موقعیت مناسبشان قرار داد.

با کمک ارتودنسی بی سیم در طول درمان هم لبخند زیبا داشته باشید، یکی از ویژگی‌های ارتودنسی که بیماران را برای آغاز درمان مردد می‌کند، از دست رفتن زیبایی لبخند در طول دوره درمان است. این وضعیت که تا زمان به اتمام رسیدن درمان ادامه دارد، می‌تواند تا حدودی اعتماد به نفس بیمار را تحت تأثیر قرار دهد.

در صورتی که برای درمان از ارتودنسی بدون سیم استفاده شود، هیچ گونه نگرانی بابت لبخند در طول دوره درمان وجود نخواهد داشت. زیرا در این روش پلاک‌ها نامرئی و متحرک خواهند بود.

با مزایای درمان ارتودنسی بدون سیم بیشتر آشنا شویم

توصیه می‌کنیم در صورتی که قصد استفاده از ارتودنسی بدون سیم را دارید، در ادامه مقاله با ما همراه شوید تا مزایای این روش را شرح دهیم.

متحرک بودن از مهم‌ترین ویژگی‌های مثبت ارتودنسی بدون سیم است. در این روش می‌توان در زمان نیاز، ارتودنسی را از دهان خارج کرد. این موضوع در زمان خوردن، آشامیدن، معاشرت‌های مهم و نظافت دهان و دندان حائز اهمیت خواهد بود. متحرک بودن ارتودنسی بدون سیم برای بزرگ‌سالان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. زیرا می‌توانند در زمان نشست‌های کاری بریس را از دهان خارج کنند و در زمان مناسب مجدداً از آن استفاده نمایند.
طولانی بودن دوره درمان یکی دیگر از دغدغه‌های بیماران است. به طور کلی برای استفاده از براکت های فلزی باید طول درمانی 18 الی 24 ماهه در نظر گرفت. در صورتی که طول درمان در ارتودنسی بدون سیم بسیار کوتاه تر است. حداکثر طول درمان در نظر گرفته شده برای ارتودنسی بی سیم 14 ماه است. همین کوتاه بودن دوره درمان بسیاری از نیازمندان به ارتودنسی را برای استفاده از ارتودنسی بدون سیم ترغیب می‌کند.

برای رفع چه مشکلاتی می‌توان روی ارتودنسی ثابت حساب کرد؟

بیمارانی که به تراکم و فشردگی دندان دچار هستند، می‌توانند به منظور رفع این مشکل از ارتودنسی بدون سیم استفاده کنند. در این روش می‌توان با کمک براکت های نامرئی به مرور دندان‌ها را در موقعیت مناسبشان جای داد. به طور کلی در ارتودنسی بدون سیم می‌توان از 1 تا 5 میلی متر دندان‌ها را حرکت داد.
افرادی که به دلایل مختلف از جمله بزرگ شدن نامتعادل فک و یا از دست دادن برخی از دندان‌ها دارای فاصله نامطلوب بین دندان‌ها شده باشند، می‌توانند از این براکت های نامرئی استفاده نمایند.
بیمارانی که به اوربایت یا کراس بایت دچار هستند نیز می‌توانند به منظور رسیدن به لبخندی زیبا از ارتودنسی بدون سیم استفاده نمایند.
ممکن است بیمارانی که پیشتر با یکی از روش‌های ارتودنسی درمان انجام داده‌اند، پس از مدتی متوجه تغییر وضعیت دندان‌ها و بازگشت آن‌ها به حالت اولیه شوند. در این صورت متخصص ارتودنسی توصیه می‌کند تا بیمار برای مدتی از ارتودنسی بدون سیم استفاده نماید.
به طور کلی ارتودنسی بدون سیم یک روش ایده آل، بدون سختی و مطلوب برای بیمارانی است که به ناهنجاری‌های ساده دچار هستند.

ارتودنسی و اعتماد به نفس

تا کنون به ارتباط مستقیم درمان ارتودنسی و اعتماد به نفس بیمار فکر کرده اید؟ ما در این مقاله تصمیم داریم تا در مورد تأثیر درمان ارتودنسی بر اعتماد به نفس افراد با شما صحبت کنیم.

تصور کنید فردی دارای دندان‌های نامرتب و روی هم قرار گرفته یا فک پایین عقب رفته و یا فک بالای جلو زده است. قطعاً این فرد در تعاملات اجتماعی خود دچار ضعف خواهد شد. زیرا دهان و دندان در معاشرت ها در مرکز توجه قرار دارند. حالا اگر فرد بیمار یک کودک و یا نوجوان باشد باید به اثرات منفی زیادی که به روح و اعتماد به نفس وی وارد می‌شود و تأثیرات منفی که بر شخصیت آینده او گذاشته می‌شود، بیشتر فکر کرد. به طور کلی بی توجهی به زیبایی و بهداشت دهان و دندان ضمن شکست خوردن در ارتباطات اجتماعی و عاطفی موجب بروز ضعف شدید در اعتماد به نفس می‌شود.

همه ما برای اثرگذاری بهتر و بیشتر بر مخاطبانمان به یک لبخند زیبا و دندان‌های ردیف و تمیز نیاز خواهیم داشت. چیزی که این روزها با مراجعه به یک متخصص ارتودنسی می‌توان به آن دست پیدا کرد. اما نکته اینجاست که برای برخی از افراد مشکلات روحی پس از مراجعه به ارتودنتیست و آغاز درمان بیشتر خواهد شد. در واقع این دست از بیماران به دلیل قرار گرفتن سیم‌های ارتودنسی در دهان معذب تر از پیش می شوند و همان اعتماد به نفس اندک را نیز از دست خواهند داد. ما در ادامه در مورد اعتماد به نفس در دوران درمان ارتودنسی با شما صحبت خواهیم کرد.

آیا درمان ارتودنسی مایه خجالت است؟

بسیاری از افراد از همان زمانی که درمان ارتودنسی را آغاز می‌کنند، همان اندک اعتماد به نفسی را هم که داشته اند از دست می‌دهند. آنها سعی می‌کنند در جمع‌ها کمتر صحبت کنند و تا جای ممکن حتی لبخند هم نزنند. در صورتی که چنین عملکردی واقعاً اشتباه است. اگرچه کماکان برخی از افراد به بیماران ارتودنسی برچسب‌های سخیف می‌زنند، اما خوشبختانه در سال‌های اخیر فرهنگ سازی بسیار بهتر شده است. بدین ترتیب اکثر افراد دریافته‌اند بیمارانی که به دنبال درمان ارتودنسی هستند، به سلامت و زیبایی خود بیش از سایرین اهمیت می‌دهند. اگرچه تحمل سیم‌ها و براکت های ارتودنسی در دهان برای مدت طولانی کار چندان ساده‌ای نیست، اما توجه و تمرکز روی هدف نهایی این کار را برای بیماران آسان‌تر می‌کند.

یادتان باشد این روزها درمان ارتودنسی بسیار معمول و رایج شده است. تا جایی که بسیاری از چهره‌های مطرح جهانی برای رسیدن به لبخندی زیبا و تأثیرگذار به این درمان روی آورده‌اند. در صورتی که از خندیدن، تعامل و معاشرت در زمان درمان ارتودنسی هراس دارید، با ما همراه شوید تا در این زمینه توصیه‌هایی را به شما عرضه کنیم.

چطور اعتماد به نفسمان را در زمان درمان ارتودنسی حفظ کنیم؟

یادتان باشد دیده شدن سیم‌ها و براکت های ارتودنسی در دهانتان هیچ اشکالی ندارد. آن چیزی که اشکال دارد وجود جرم و کثیفی بر سطح دندان‌هاست. پس در طول درمان به نظافت دهان و دندان خود توجه ویژه داشته باشید و سعی کنید پس از هربار خوردن و اشامیدن سطح دندان‌ها، براکت ها و سیم‌های ارتودنسی را از مواد خوراکی پاک کنید.
هیچ گاه هدفتان از ارتودنسی را فراموش نکنید! شما در انتهای این راه به یک لبخند گیرا و جذاب خواهید رسید. با فکر به این نتیجه عالی انگیزه شما برای حفظ اعتماد به نفس بیشتر از قبل خواهد شد.
یادتان باشد شاید تصوراتی که شما در مورد خودتان دارید، حتی یک بار هم به ذهن اطرافیانتان نرسیده باشد. پس لطفاً خودتان را بی‌دلیل قضاوت نکنید و اعتماد به نفستان را نشانه نگیرید. اتفاقاً سعی کنید بیشتر بخندید. تظاهر به داشتن اعتماد به نفس ناخودآگاه به یک باور تبدیل خواهد شد.
برخی از بزرگسالان بر این باورند که سن آنها برای درمان ارتودنسی مناسب نیست. این باور کاملاً اشتباه است. ضمن اینکه با تشخیص متخصص ارتودنسی می‌توان از روش هایی استفاده کرد که کمترین تأثیر را بر ظاهر دهان و دندان داشته باشد. این افراد می‌توانند در صورت امکان از ارتودنسی نامرئی یا بریس های غیر قابل رؤیت استفاده کنند. اگر جز آن دسته از افرادی هستید که به خاطر ترس از استفاده از ابزار ارتودنسی از شروع درمان شانه خالی می کنید، توصیه می‌کنیم تا دغدغه‌های خود را با متخصص ارتودنسی در میان بگذارید تا بهترین راهکار را با توجه به شرایطتان به شما پیشنهاد دهد.

کش ارتودنسی یکی از ابزارهای ساده اما مؤثر در درمان ارتودنسی است. کش های ارتودنسی به منظور اصلاح بایت یا نحوه همپوشانی دندان‌ها به کار می‌روند. هنگامی که فرد دچار مشکل آندربایت یا اوربایت باشد، سیم و براکت های ارتودنسی به تنهایی نمی‌توانند مشکل دندان‌ها را بر طرف نمایند. در این موارد متخصص ارتودنسی تصمیم می‌گیرد از نوعی کش مخصوص به نام کش ارتودنسی استفاده کند.

هنگامی که مراجعه کننده تنها دچار بی نظمی خفیف دندان‌ها باشد، تنها از دستگاه‌های متداول ارتودنسی (سیم و براکت) استفاده می‌شود. اما اگر دو ردیف دندان‌های بالا و پایین، همپوشانی درستی نداشته باشند و یا به هم ریختگی دندان‌ها شدت بیشتری داشته باشد، بایستی از وسایل دیگری همچون دستگاه فانکشنال و کش یا الاستیک ارتودنسی نیز بهره گرفت. کش ارتودنسی می‌تواند فک‌ها را در جهت دلخواه حرکت داده و باعث شود تا دو ردیف دندان به درستی روی هم قرار بگیرند. به این ترتیب هنگام صحبت کردن یا لبخند زدن ظاهر بسیار زیبایی به نمایش در می‌آید.

انواع کش و کاربرد آن‌ها

کش یا الاستیک ارتودنسی در انواع متفاوتی عرضه شده است. این کش ها عموماً از جنس لاتکس ساخته شده و می‌توانند ضخامت‌های مختلفی داشته باشند. هرچه ضخامت یا قطر کش بیشتر باشد، قدرت حرکت دهی آن بیشتر است. این که برای هر فردی چه نوع کشی و با چه ضخامت و قدرتی مناسب است، تشخیصی است که تنها به عهده متخصص ارتودنسی می‌باشد.

فرد تحت درمان به هیچ عنوان نباید به صورت خودسرانه محل نصب کش ها، قدرت و ضخامت آن‌ها را تغییر دهد؛ زیرا کوچکترین تغییر در این موارد ممکن است باعث عوض شدن مسیر حرکت دندان‌ها به سمت مسیر نامطلوب و شکست درمان شود.

کش یا الاستیک ارتودنسی چگونه روی دندان‌ها نصب می‌شوند؟

کش های ارتودنسی به تنهایی قابل استفاده نیستند؛ بلکه برای استفاده از آن‌ها ابتدا بایست براکت های قلاب دار مخصوصی را به روی دندان‌ها نصب نمود. سپس این کش های کوچک به قلاب‌های ظریف متصل شده و در طی زمان معینی کار جا به جایی فک و دندان‌ها را انجام می‌دهند.

انواع شکل‌های استفاده از کش ارتودنسی

این که کش ارتودنسی باید به چه شکل روی دندان‌ها قرار بگیرد و به روی کدام دندان‌ها اعمال فشار نماید، موضوعی است که متخصص ارتودنسی راجع به آن تصمیم گیری می‌کند.

به طور کلی برای رفع ناهنجاری‌های قرار گیری دندان‌ها و وضعیت غیر صحیح فک، کش ها در چندین شکل متداول به کار می‌روند:

کش ارتودنسی کلاس 1:

در این نوع پیکربندی، کش از قلاب دندان آسیاب ردیف بالا به دندان نیش ردیف بالا متصل می‌شود. در این روش دندان‌ها به سمت هم حرکت می‌کنند تا فضای باز اضافه بین آن‌ها بسته شود.

الاستیک یا کش کلاس 2:

در این روش کش از قلاب یکی از دندان‌های نیش بالا به قلاب دندان مولر اول یا دوم ردیف پایینی وصل می‌شود. هدف از این نوع پیکربندی کش، حرکت دادن دندان‌های بالا به سمت عقب و حرکت دادن دندان‌های پایین به سمت جلو است.

الاستیک یا کش مثلثی کلاس 2:

در این روش نیز ابتدا کش به قلاب یکی از دندان‌های نیش ردیف بالا و سپس به قلاب دندان آسیاب کوچک ردیف پایین و در نهایت به قلاب دندان آسیاب بزرگ ردیف پایین متصل می‌شود. این نوع پیکر بندی یک مثلث تشکیل می‌دهد و هدف از آن حرکت دادن دندان‌های بالایی به سمت عقب و حرکت دادن دندان‌های پایینی به سمت جلو است.

کش ارتودنسی کلاس 3:

در این روش کش به قلاب دندان نیش ردیف پایین وصل شده و سپس به قلاب دندان آسیاب ردیف بالا متصل می‌شود. هدف از این نوع پیکربندی کش، حرکت دادن دندان‌های بالایی به سمت جلو و حرکت دادن دندان‌های پایینی به سمت عقب است.

کش ارتودنسی کلاس 3 مثلثی:

در این روش کش از قلاب دندان نیش ردیف پایین به قلاب دندان آسیاب کوچک ردیف بالا و سپس به قلاب یکی از دندان‌های آسیاب بزرگ ردیف بالا متصل می‌شود. هدف از این نوع استفاده از کش، حرکت دادن دندان‌های بالا به سمت جلو و حرکت دادن دندان‌های پایین به سمت عقب است.

کش ارتودنسی چهارگوش یا مستطیلی:

در این نوع پیکر بندی کش به دو دندان از ردیف بالا و دو دندان از ردیف پایین متصل می‌شود و پس از مدتی باعث روی هم قرار گرفتن دو ردیف دندان می‌شود.

کش ارتودنسی میدلاین:

در این نوع پیکربندی، کش از قلاب دندان نیش بالا به قلاب دندان نیش ردیف پایین در جهت عکس وصل می‌شود. هدف از این پیکربندی قرار گرفتن خط میانی دندان‌های بالا و پایین به روی یک دیگر است.

کش ارتودنسی 7:

در این روش کش به قلاب سه دندان متصل شده تا به شکل حرف V در بیاید. این نوع پیکربندی الاستیک باعث تماس دو ردیف دندان شده و آن‌ها را روی هم قرار می‌دهد.

کش ارتودنسی کراس بایت:

در این روش کش از قسمت داخلی دندان‌های ردیف بالا به قلاب دندان‌های ردیف پایین وصل شده و همان طور که از نام آن پیداست، برای اصلاح حالت کراس بایت استفاده می‌شود.

کش ارتودنسی مثلثی قدامی:

در این روش کش از قلاب دندان نیش ردیف بالا به سمت دندان نیش ردیف پایین و سپس دندان آسیاب کوچک ردیف پایین وصل می‌شود. این پیکربندی برای اصلاح ناهنجاری اپن بایت به کار می‌رود.

نکات بهداشتی:

کش ها پس از چند ساعت در روز خاصیت ارتجاعی و قدرت اولیه خود را از دست خواهند داد. بنابراین لازم است ابتدا با نحوه تعویض و جا انداختن کش یا الاستیک آشنا شده و روزی 3 تا 4 نوبت کش های ارتودنسی خود را تعویض نمایید.
پس از هر وعده غذایی به دقت از مسواک و نخ دندان استفاده کنید.
تنها برای خوردن غذا می‌توانید کش ها را از دهان خارج کنید.

در نظر عموم مردم ارتودنسی علم ردیف و مرتب کردن دندان هاست. این تعریف تا حدودی بیانگر هدف کلی این درمان است اما تمامی جنبه های آن را در بر نمیگیرد. در این مطلب قصد داریم در مورد درمان نامرتبی دندان ها و نکات حائز اهمیت آن صحبت کنیم.

در برخی افراد دندان ها هنگام رشد در زاویه درست خود رشد نمی کنند و یا فاصله ی مناسبی از یکدیگر ندارند بدین ترتیب دندان ها به صورت بی نظم و نا مرتب رشد میکنند.

گاهی اوقات نیز اندازه فک عامل بهم ریختگی دندان هاست به این صورت که ممکن است در افراد دارای فک های کوچک دندان های بزرگ رشد کند که عامل فشردگی و سایش و همچنین بی نظمی آنها می شود. برعکس این موضوع نیز صادق است یعنی در فک های بزرگ دندان های کوچک با فاصله رشد میکنند.

در موارد دیگری نیز از قبیل مکیدن انگشت در کودکی، از دست دادن زودهنگام دندان شیری و یا دائمی و ضربه خوردن ممکن است اختلالاتی در نظم و قرارگیری دندان ها رخ دهد.

ارتودنسی چیست؟

به علم درمان ناهنجاری ها و تصحیح روابط نامناسب فک و دندان و جفت و ردیف کردن دندان های نامرتب ارتودنسی گفته می شود.

برای ارتودنسی دندان ها محدودیت سنی وجود ندارد. با این حال ارتودنسی در دوران دندان های شیری رایج نیست مگر بر اثر مشکلات اسکلتی و با تجویز پزشک

با وجود دوره ی درمانی بین 18 تا 30 ماه، ویزیت برای معاینه توسط دندان پزشک به صورت ماهیانه توصیه می شود. لازم به ذکر است انجام ارتودنسی باعث بروز درد نمی شود.

مراحل ارتودنسی برای زیبایی و مرتب کردن دندان ها:

در جلسه اول متخصص ارتودنسی با معاینه و بررسی دندان ها و انجام آزمایشات لازم مراحل درمان را تعیین خواهد کرد. ارتودنسی برای نامرتبی دندان ها به طور معمول در دو مرحله زیر انجام می گردد:

نصب براکت بر روی دندان ها :

در ابتدا و قبل از نصب براکت ها بر روی دندان، متخصص ارتودنسی، شرایط مناسب .(خشک کردن – قرار دادن اسید روی سطح دندان) را برای شروع درمان فراهم می نماید. در برخی موارد که از کامپوزیت های نوری برای نصب براکت بر روی دندان استفاده می شود، نور پلاسما با شدت بالا بر سطح براکت ها تابانده می شود.

پس از نصب براکت ها سیم قوسی شکلی را از تمام آن ها عبور می دهد و سپس کش های کوچکی که رنگ آنها به دلخواه بیمار تعیین شده است بر سطح براکت قرار می دهد که وظیفه ی آنها ایجاد فشار بر دندان ها به منظور قرار گیری در جایگاه صحیح خود می باشد.

انجام این مراحل همراه با کمی درد است و این درد ممکن تا یک هفته به طول بیانجامد که بیمار میتواند با مصرف مسکن های معمولی آن را کاهش دهد.

تنظیم براکت ها :

این مرحله به صورت مراجعه ماهانه به متخصص دندان پزشک انجام می شود. این امر به این خاطر است که در صورت نیاز به تعویض کش ها و یا تنظیم مجدد براکت ها دندان پزشک متوجه مشکلات شده و اقدامات لازم را انجام دهد.

لازم به ذکر است که در هنگام گذراندن ویزیت های ماهیانه برای تعویض کش و یا تنظیم براکت ها ممکن است درد خفیفی را حس کنید.

براکت‌ ارتودنسی

براکت‌ها در واقع مربع‌های کوچکی هستند که به جلوی هر دندان وصل می‌شوند و سیم ارتودنسی را نگه می‌دارند. براکت‌ها با توجه به روش مورد استفاده برای ردیف کردن دندان‌ها، در اندازه‌ها، رنگ‌ها و اشکال مختلف وجود دارند. از انواع براکت‌ها می‌توان براکت‌های فلزی، سرامیکی، پشت دندانی، شفاف و دیمون را نام برد.

انتخاب نوع براکت‌ها به چند عامل بستگی دارد:

مدت زمان استفاده از براکت
شدت انحراف فک و نامرتبی دندان‌ها
هزینه درمان سایر وسایل و تجهیزات ارتودنسی
زیبایی

براکت‌های جدید سبک‌تر و متنوع‌تر هستند و دندان‌ها را در جهت‌های مختلف حرکت می‌دهند. شیوه نوین ارتودنسی و ابزارهای جدید موجب می‌شود تا افراد بیشتری برای درمان به آن روی بیاورند. به گفته متخصصان ارتودنسی، براکت‌های جدید میزان اصطکاک بین سیم و شیار داخلی براکت را کم می‌کنند و طول درمان ارتودنسی را کاهش می‌دهند.

براکت‌ها و محدودیت برای بیماران

ابزارهای ارتودنسی مانند براکت‌ها که روی دندان چسبانده می‌شوند، احساس خوبی برای بیمار ایجاد نمی‌کند، چون جرم اضافه روی دندان‌ها است.
روزهای اول شاید وجود براکت‌ها روی دندان موجب زخم شدن مخاط دهان شود و کمی درد برای بیمار به همراه داشته باشد، اما با گذشت زمان و استفاده از دهان شویه و موم این مشکل بر طرف خواهد شد.
برخی بیماران احساس درد را به وجود براکت‌ها مرتبط نمی‌دانند، بلکه حرکت دندان‌ها عامل ایجاد درد بوده و با خوردن مسکن می‌توان این مشکل را حل کرد.
خوردن غذا یکی از مشکلاتی است که با نصب براکت روی دندان برای بیماران ایجاد می‌شود. البته در شروع درمان ارتودنسی، دهان و دندان فرد به ابزارهای ارتودنسی عادت ندارد.
بهتر است بیمار در روزهای اول درمان غذاهای نرم‌تر بخورد و در طول درمان ارتودنسی نیز از خوردن غذاهای سفت، زبر و چسبناک مانند آجیل، آبنبات و… خودداری کند.
در صورتی که افراد در دوره درمان ارتودنسی به خوردن غذاهای چسبناک ادامه دهند، امکان کنده شدن برکت‌ها وجود دارد و هر بار که براکت‌ها از دندان جدا و از نو ترمیم شود، دوره درمان طولانی‌تر خواهد شد.
برای اینکه براکت‌های از روی دندان‌ها کنده نشوند، بیمار باید مراقبت ضربه خوردن به دهان و دندان خود باشد.
افراد ورزش کار می‌توانند از ابزار مخصوص برای مراقبت از براکت‌های خود استفاده کنند.

تغییر رنگ دندان در ارتودنسی

برای درمان ارتودنسی وقتی برای بیمار براکت و سیم نصب می‌شود، به دلیل ثابت بودن با خوردن غذا و جمع شدن اضافات آن وجود باکتری را افزایش می‌دهد و پلاک میکروبی پوسیدگی را تشدید می‌کند.

نکته مهمی که در حین درمان ارتودنسی و وجود براکت‌ها روی دندان به بیمار هشدار داده می‌شود، دقت بیشتر در رعایت بهداشت دهان و دندان است.

مصرف زیاد غذاها و آشامیدنی‌های قندی در پوسیدگی دندان‌ها تأثیر داشته و در طول دوره درمان ارتودنسی دهان و دندان آمادگی بیشتری برای این عارضه دارند.

ترکیب پلاک میکروبی و باکتری‌های حاصل از مواد غذایی باقیمانده در اطراف براکت‌ها، فضای اسیدی در دهان ایجاد می‌کند و باعث از بین رفتن کلسیم و تغییر رنگ و لکه‌های سفید در دندان خواهد شد.

طول دوره درمان ارتودنسی به طور معمول 2 سال یا کمی بیشتر است، بنابراین دندان‌ها ممکن است ردیف و مرتب شوند، ولی دچار تغییر رنگ خواهند شد.

اگر بیماران از ارتودنسی متحرک استفاده کنند، می‌توانند به راحتی براکت را از دهان خارج کنند و این مشکل حل خواهد شد. آنها می‌توانند در زمان غذا خوردن براکت را از دهان خارج کنند و پس از مسواک زدن و شست و شو دوباره آن را روی دندان خود برگردانند.

ارتودنسی متحرک بیشتر برای سنین پایین‌تر توصیه می‌شود، چون تغییر و حرکت دادن فک و دندان‌ها در سنین پایین بهتر و سریع‌تر انجام می‌شود. انتخاب براکت مناسب توسط متخصص صورت می‌گیرد و بیمار نباید با ناآگاهی به استفاده از یک براکت خاص اصرار ورزد.

اورژانس ارتودنسی

درمان اورژانسی به این معنا است که مشکلی برای فرد پیش بیاید که سریع مجبور باشد برای رفع آن اقدام کند. اگر شما از بیماران تحت درمان ارتودنسی هستید و مجبورید وسایل و براکت‌های ارتودنسی را در دهان خود داشته باشید، ممکن است با مشکلاتی مواجه شوید. در هر صورت براکت‌ها یک وسیله اضافی هستند که تا فرد به وجود آنها در دهان خود عادت کند به زمان نیاز دارد.

برخی از مشکلات ممکن است طوری باشند که بتوان تا وقت تعیین شده بعدی برای مراجعه آن را تحمل کرد، اما در مواردی هم آسیب‌ها جدی هستند و عواقب بدی را به همراه خواهند داشت. ایجاد درد و ناراحتی نیز از عوامل مهمی هستند که مراجعه بیمار را تسریع می‌کنند.

حوادث، مهم‌ترین دلیل مراجعات اورژانسی

اگر بیمار تحت درمان ارتودنسی در اثر حادثه یا تصادف به فک و دندان‌های او آسیب وارد شود باید هر چه سریع‌تر به دکتر معالج خود مراجعه کند. البته ممکن است در زمان تصادف قسمت‌های دیگر بدن نیز آسیب دیده باشد. می‌تواند در زمان مراجعه برای درمان، تلفنی با مطب دندانپزشک در تماس باشد و از او برای انجام اقدامات لازم کمک بگیرد. احتمال ایجاد حوادث برای کودکان و نوجوانان بیشتر است که والدین باید مراقب آنها باشند.

در روزهای ابتدایی بیمار با چه مشکلاتی مواجه خواهد شد؟

ایجاد حساسیت و وجود درد در دندان‌ها

درمان: وجود درد در روزهای اول درمان ارتودنسی کاملاً طبیعی است. در حالت معمول این درد تا دو روز دوام خواهد داشت و بعد کم کم بر طرف می‌شود. اگر درد خارج از تحمل شود، می‌توان آن را با استفاده از قرص‌های مسکن آرام کرد.

زخم شدن دهان

درمان: ممکن است در روزهای ابتدایی در اثر تماس براکت‌ها با دهان زخم‌هایی در داخل لب یا گونه‌ها ایجاد شود. بافت داخل دهان توانایی تطابق با براکت‌ها را ندارد، اما کم کم مقاوم می‌شود و خود را با آنها وفق می‌دهد. برای کاهش درد باید در محل تماس از موم یا پنبه استفاده کرد. زخم‌ها چند روز بعد التیام می‌یابند. از خوردن غذاهای تند و ترش که تحریک کننده هستند خودداری شود. استفاده از دهان شویه یکی از راه‌های درمان این زخم‌ها است. اما اگر با هیچ کدام از این شیوه‌ها زخم‌ها خوب نشوند، باید برای معالجه به مطب رفت.

اقدام لازم برای رفع مشکلات براکت‌ها و وسایل ارتودنسی

شکستن و لق شدن براکت‌ها

درمان: اگر این مشکل برای شما درد و ناراحتی ایجاد کند باید برای مراجعه اورژانسی با مطب تماس بگیرید. اگر اتصال براکت با سیم قطع نشده باشد، با آن کاری نداشته باشید و اگر لازم شد روی آن را با موم بپوشانید. در صورت خارج شدن براکت‌ها باید اورژانسی به مطب مراجعه شود.

لق شدن بندهای براکت‌ها

درمان: اگر لازم باشد برای چسباندن بندها باید به مطب مراجعه شود. وجود درد یکی از مواردی است که شما را مجبور به مراجعه نا به هنگام می‌کند. اگر بند به طور کامل از روی دندان جدا شده باشد، هر چه زودتر باید برای ویزیت وقت گرفت.

گم کردن کش دور براکت

درمان: گم شدن یک یا دو کش براکت مشکل خاصی ایجاد نخواهد کرد و بیمار می‌تواند تا مراجعه بعدی صبر کند. اما در صورتی که این تعداد از دو کش بیشتر شود، باید برای مراجعه زودتر از موعد اقدام شود.

بیرون آمدن سیم‌های فلزی اطراف براکت‌ها

درمان: گاهی سیم‌های فلزی نازک هستند و ممکن است تغییر شکل بدهند. این تغییر با درد و ناراحتی برای بیمار همراه خواهد بود. اگر نتوانستید سیم را به سر جای خود برگردانید، روی آن موم بگذارید و به مطب مراجعه کنید.

بیرون آمدن سیم ارتودنسی

درمان: بعضی سیم‌های ارتودنسی انعطاف پذیرند و ممکن است از روی براکت‌ها در بیایند. در صورتی که انتهای سیم از داخل دستگاه بیرون بزند، می‌توان با استفاده از پنس یا موچین آن را به سر جایش برگرداند. اگر هم نتوانستید این کار را انجام دهید، با استفاده از موم روی آن را بپوشانید و با مطب تماس بگیرید.

براکت ارتودنسی