مشکلات احتمالی  حین درمان ارتودنسی

داشتن لبخندی زیبا، حقی است که همه افراد می‌توانند از آن برخوردار باشند. امروزه با پیشرفت علم در عرصه دندان‌پزشکی و ارتودنسی، شرایط آسانی برای رسیدن به این مهم فراهم‌شده است. اگرچه ارتودنسی جز درمان‌های پرخطر محاسبه نمی‌شود اما کمابیش دارای عوارض و ریسک‌هایی می‌باشد. یک ارتودنسیت حاذق و متعهد، موظف است تا ذهن بیمار را نسبت به‌تمامی عوارض احتمالی درمان ارتودنسی آماده سازد. از همین رو در ادامه مقاله کلیه عوارض و ریسک‌های ناشی از درمان ارتودنسی بیان خواهد شد.

  

شکسته شدن سیم براکت: گاهی اوقات سیم ارتودنسی دردهان بیمار شکسته می‌شود، که این امر در برخی مواقع به پارگی دندان و آسیب دیدن لثه منتهی می‌شود.

بیرون‌زدگی سیم براکت: در برخی مواقع، میزان قابل‌توجهی از سیم ارتودنسی از براکت ها بیرون می زند، که می‌توان با استفاده از مومی که توسط ارتودنسیت به بیمار داده می‌شود، آن را پوشانید تا لثه و دهان اذیت نشود. در برخی مواقع نیز سیم از درون براکت خارج می شود و اتصال میان سیم و براکت ها قطع‌ می شود که در این مواقع نیز می‌توان با استفاده از یک پنس یا موچین، سیم را در جای خود قرار داد.

شل شدن و یا افتادن براکت ها: در صورت افتادن و یا شل شدن براکت ها می‌توانید سطح براکت را به موم آغشته نمایید تا دهان و لثه آسیبی نبینند و در اولین فرصت به‌منظور ترمیم براکت ها به ارتودنسیت معالج خود مراجعه نمایید.

افتادن کش براکت ها: براکت‌ها با استفاده از کش هایی به سیم‌های ارتودنسی متصل شده‌اند. بدین ترتیب، افتادن کش ها، سستی و افتادن براکت ها را به دنبال خواهد داشت. لذا در اولین فرصت به‌منظور رفع این مشکل به متخصص ارتودنسی مراجعه نمایید.

ایجاد زخم دردهان در حین درمان: شاید در زمان‌های اولیه درمان ارتودنسی، دهان به وجود سیم‌ها و براکت ها واکنش منفی نشان دهد و زخم‌هایی دردهان ایجاد شود. برای جلوگیری از این عارضه، می‌توان از موم‌هایی که از سوی ارتودنسیت به بیمار داده می‌شود، استفاده کرد. نحوه کار نیز بدین‌صورت است که باید مقداری موم، بر سطح براکت ها یا سیم‌هایی که موجب آزار دهان می‌شود، مالیده شود.

ضعیف شدن و تحلیل رفتن ریشه دندان‌ها: در برخی از بیماران (خصوصاً بیمارانی که براکت ها برای مدت‌زمانی طولانی دردهانشان قرار دارد) ریشه دندان‌ها کوتاه می‌شود که در اصطلاح به آن “تحلیل رفتن ریشه دندان‌ها” گفته می‌شود. لازم به ذکر است که این عارضه، برای بیمار خطرساز نخواهد بود.

بازگشت دندان به حالت نخست خود: بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرارگرفته‌اند باید به‌منظور محافظت از شرایط دندان‌های خود، به اصول نگهداری پس از درمان نیز توجه ویژه‌ای داشته باشند. در بسیاری از افراد، پس از طی شدن دوره درمان، دندان‌ها به حالت اولیه خود بازمی‌گردند. از همین رو ارتودنسیت برای از بین بردن این احتمال، بیمار را ملزم به استفاده از پلاک‌ها و نگهدارنده های متحرک می‌نماید.

ایجاد پوسیدگی و کرم‌خوردگی دندان‌ها: در صورت بی‌توجهی به بهداشت دهان و دندان در حین درمان، خطر ابتلا به پوسیدگی‌های دندانی چندین برابر خواهد شد.

ایجاد لکه‌های سفید بروی دندان‌ها: همان‌طور که گفته شد، رعایت بهداشت دهان و دندان از اهمیت بالایی برخوردار است؛ درصورتی‌که بیمار در طی درمان از دهان شویه، مسواک و نخ دندان به‌صورت مداوم استفاده نکند، پس از برداشتن براکت ها، لکه‌های سفیدی بر روی دندان‌ها ظاهر خواهد شد که از بین بردن آن‌ها، آن‌چنان ساده هم نخواهد بود.

ایجاد التهابات لثه‌ای و بیماری‌های دهانی: بیماری‌های لثه از دیگر عوارضی می‌باشد که در صورت بی‌توجهی به بهداشت دهان با آن واجه خواهید شد. نکته‌ای که باید به آن توجه شود این است که افرادی که پیش از درمان دچار التهابات و یا عفونت‌های لثه‌ای هستند، گزینه مناسبی برای درمان ارتودنسی به حساب نخواهند آمد.

آنکیلوز شدن دندان‌ها: یکی از عوارض نادر و کمیاب ناشی از درمان ارتودنسی، اختلال آنکیلوز است. در این مشکل، دندان‌های فک جوش پس از اعمال براکت ها، بر سر جای خود ثابت خواهند ماند ولی اعمال نیروی ناشی از براکت ها، موجب حرکت دندان‌های دیگر خواهد شد.