براکت‌ها چه محدودیت‌هایی را برای بیمار ایجاد می‌کنند؟

براکت‌ ارتودنسی

براکت‌ها در واقع مربع‌های کوچکی هستند که به جلوی هر دندان وصل می‌شوند و سیم ارتودنسی را نگه می‌دارند. براکت‌ها با توجه به روش مورد استفاده برای ردیف کردن دندان‌ها، در اندازه‌ها، رنگ‌ها و اشکال مختلف وجود دارند. از انواع براکت‌ها می‌توان براکت‌های فلزی، سرامیکی، پشت دندانی، شفاف و دیمون را نام برد.

انتخاب نوع براکت‌ها به چند عامل بستگی دارد:

  • مدت زمان استفاده از براکت
  • شدت انحراف فک و نامرتبی دندان‌ها
  • هزینه درمان سایر وسایل و تجهیزات ارتودنسی
  • زیبایی

براکت‌های جدید سبک‌تر و متنوع‌تر هستند و دندان‌ها را در جهت‌های مختلف حرکت می‌دهند. شیوه نوین ارتودنسی و ابزارهای جدید موجب می‌شود تا افراد بیشتری برای درمان به آن روی بیاورند. به گفته متخصصان ارتودنسی، براکت‌های جدید میزان اصطکاک بین سیم و شیار داخلی براکت را کم می‌کنند و طول درمان ارتودنسی را کاهش می‌دهند.

  

براکت‌ها و محدودیت برای بیماران

  • ابزارهای ارتودنسی مانند براکت‌ها که روی دندان چسبانده می‌شوند، احساس خوبی برای بیمار ایجاد نمی‌کند، چون جرم اضافه روی دندان‌ها است.
  • روزهای اول شاید وجود براکت‌ها روی دندان موجب زخم شدن مخاط دهان شود و کمی درد برای بیمار به همراه داشته باشد، اما با گذشت زمان و استفاده از دهان شویه و موم این مشکل بر طرف خواهد شد.
  • برخی بیماران احساس درد را به وجود براکت‌ها مرتبط نمی‌دانند، بلکه حرکت دندان‌ها عامل ایجاد درد بوده و با خوردن مسکن می‌توان این مشکل را حل کرد.
  • خوردن غذا یکی از مشکلاتی است که با نصب براکت روی دندان برای بیماران ایجاد می‌شود. البته در شروع درمان ارتودنسی، دهان و دندان فرد به ابزارهای ارتودنسی عادت ندارد.
  • بهتر است بیمار در روزهای اول درمان غذاهای نرم‌تر بخورد و در طول درمان ارتودنسی نیز از خوردن غذاهای سفت، زبر و چسبناک مانند آجیل، آبنبات و… خودداری کند.
  • در صورتی که افراد در دوره درمان ارتودنسی به خوردن غذاهای چسبناک ادامه دهند، امکان کنده شدن برکت‌ها وجود دارد و هر بار که براکت‌ها از دندان جدا و از نو ترمیم شود، دوره درمان طولانی‌تر خواهد شد.
  • برای اینکه براکت‌های از روی دندان‌ها کنده نشوند، بیمار باید مراقبت ضربه خوردن به دهان و دندان خود باشد.
  • افراد ورزش کار می‌توانند از ابزار مخصوص برای مراقبت از براکت‌های خود استفاده کنند.

تغییر رنگ دندان در ارتودنسی

برای درمان ارتودنسی وقتی برای بیمار براکت و سیم نصب می‌شود، به دلیل ثابت بودن با خوردن غذا و جمع شدن اضافات آن وجود باکتری را افزایش می‌دهد و پلاک میکروبی پوسیدگی را تشدید می‌کند.

نکته مهمی که در حین درمان ارتودنسی و وجود براکت‌ها روی دندان به بیمار هشدار داده می‌شود، دقت بیشتر در رعایت بهداشت دهان و دندان است.

مصرف زیاد غذاها و آشامیدنی‌های قندی در پوسیدگی دندان‌ها تأثیر داشته و در طول دوره درمان ارتودنسی دهان و دندان آمادگی بیشتری برای این عارضه دارند.

ترکیب پلاک میکروبی و باکتری‌های حاصل از مواد غذایی باقیمانده در اطراف براکت‌ها، فضای اسیدی در دهان ایجاد می‌کند و باعث از بین رفتن کلسیم و تغییر رنگ و لکه‌های سفید در دندان خواهد شد.

طول دوره درمان ارتودنسی به طور معمول 2 سال یا کمی بیشتر است، بنابراین دندان‌ها ممکن است ردیف و مرتب شوند، ولی دچار تغییر رنگ خواهند شد.

اگر بیماران از ارتودنسی متحرک استفاده کنند، می‌توانند به راحتی براکت را از دهان خارج کنند و این مشکل حل خواهد شد. آنها می‌توانند در زمان غذا خوردن براکت را از دهان خارج کنند و پس از مسواک زدن و شست و شو دوباره آن را روی دندان خود برگردانند.

ارتودنسی متحرک بیشتر برای سنین پایین‌تر توصیه می‌شود، چون تغییر و حرکت دادن فک و دندان‌ها در سنین پایین بهتر و سریع‌تر انجام می‌شود. انتخاب براکت مناسب توسط متخصص صورت می‌گیرد و بیمار نباید با ناآگاهی به استفاده از یک براکت خاص اصرار ورزد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید