درمان ارتودنسی به چه مدت زمانی نیازمند خواهد بود؟

مدت زمان درمان ارتودنسی

یکی از عللی که موجب می شود تا برخی از افراد نسبت به درمان ارتودنسی امتناع می ورزند، مدت درمان مربوط به آن است؛ در صورتی که این مدت زمان برای هر فرد نسبت به ناهنجاری های دهان و دندان با دیگری متفاوت خواهد بود. به طور کل می توان گفت میزان شدت اختلالات و نوع عارضه، از عوامل تعیین کننده مدت درمان خواهند بود. به عنوان مثال افرادی که به نامرتبی جزئی دندان ها دچار هستند و یا فاصله ای مازاد مابین دندان هایشان به چشم می خورد، دوره درمان کوتاه تری نسبت به افرادی که به ناهنجاری های شدید اسکلتی و یا دندانی دچار هستند، خواهند داشت. بیمارانی که به عارضه های خفیف دچار هستند، با طی شدن بازه زمانی نسبتا کوتاه می توانند دوره درمان خود را تکمیل کنند. در این دسته از افراد، عموما براکت ها برای مدت 1 سال دردهان گذاشته می شود؛ البته باید این نکته را یادآور شویم که پس از خارج کردن براکت ها از دهان، بیماران ملزم به استفاده از نگهدارنده ها خواهند بود تا نتیجه درمان همواره برای آنان حفظ شود.

به طور کل می توان گفت افرادی که در زمینه طول درمان ارتودنسی دچار تردید هستند، می توانند با مراجعه به ارتودنتیست از میزان شدت مال اکلوژن(ناهنجاری های مربوط به فک و دندان) آگاه شوند تا در پی آن، از بازه زمانی که باید تحت درمان قرار گیرند باخبر شوند.

مدت زمان درمان ارتودنسی  مدت زمان درمان ارتودنسی

عوامل تاثیرگذار بر کندتر شدن طول درمان

همکاری بیمار با ارتودنتیست را می توان از مهم ترین موارد تاثیرگذار بر کوتاه شدن درمان ارتودنسی دانست. بیمارانی که در طی درمان همکاری لازم را با متخصص ارتودنسی به عمل آورند، خیلی زودتر از سایرین با نتایج بهبودی مواجه خواهند شد. به عنوان مثال افرادی که به سبب راحتی خود، روزانه مدت زمان کوتاه تری از براکت ها استفاده نمایند، باید آمادگی طولانی تر شدن دوره درمان خود را داشته باشند. زیرا به منظور کامل شدن دوره درمان در زمان مقرر، دست کم باید 20 ساعت براکت ها در دهان قرار داده شود. مراقبت و استفاده صحیح از براکت ها از دیگر ملاحظات بیمار به شمار می رود؛ ضمن اینکه بیماران باید در زمان های مشخصی که از سوی ارتودنتیست برای بررسی وضعیت دهان و دندان آنها مشخص می شود به مطب مراجعه نماید. توجه به این دسته از نکات می تواند نگرانی افرادی را که از طولانی شدن دوره درمان خود واهمه دارند، به کمترین میزان ممکن برساند.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید براکسیزم که در اصطلاح مردمی به آن دندان قروچه کردن گفته می شود، در طولانی شدن مدت زمان درمان ارتودنسی نقش خواهد داشت. طبق تحقیقات انجام گرفته، افرادی که دندان قروچه می کنند، موجب مستحکم تر کردن جایگاه دندان ها در فکین خواهد شد که بدین ترتیب زمان درمان را طولانی تر خواهند کرد.

افرادی که در حال مصرف داروهایی برای درمان مشکلات استخوانی خود هستند، گزینه مناسبی برای درمان ارتودنسی به حساب نمی آیند زیرا این دسته از داروها می تواند روند درمان را به تعویق بیندازد.

سن بیمار از دیگر موارد تاثیر گذار بر روند درمان ارتودنسی به حساب می آید. افرادی که از سنین پایین تری برخوردار هستند، درمان کوتاه تری نسبت به موارد مشابهی که در رده سنی بالاتری قرار دارند، خواهند داشت. زیرا در سنین کمتر، استخوان ها از انعطاف بیشتری برخوردار هستند و در اصطلاح نرم هستند. بدین ترتیب می توان در بازه زمانی کمتری به نتیجه مطلوب دست یافت.

همان طور که گفته شد، افرادی که به ناهنجاری های شدید دهان و دندان دچار نیستند، خیلی زودتر از سایر بیماران درمان خواهند شد. به عنوان مثال افرادی که دارای فکین نرمال هستند و تمامی دندان های آن ها رشد مناسبی داشته و نحوه قرار گیری دندان ها نیز به گونه ای است که برای درمان ارتودنسی نیاز به کشیدن هیچ کدام از دندان ها نیست، خیلی زودتر می توانند از داشتن دندان هایی مرتب و یک نواخت لذت ببرند. در این دسته از بیماران، شاید درمان از یک سال هم کوتاه تر باشد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید