چه شرایطی بیماران را ملزم به روی آوردن به درمان ارتودنسی می کند؟

درمان ارتودنسی نوعی از درمان است که بیماران هیچ گونه اجباری در انجام آن ندارند، اما با توجه به پیشرفت چشمگیری که ارتودنسی در چند سال اخیر داشته است، استقبال مردم از آن به شدت افزایش یافته است. بهبود وضعیت تکلم، بهبود وضعیت فک‌ها و صورت، ردیف شدن دندان‌ها، تأمین سلامت دهان و دندان، داشتن لبخندی جذاب و دلنشین و… از جمله مهم‌ترین علل روی آوردن مردم به درمان ارتودنسی به حساب می‌آید. طی تحقیقاتی که در چند سال اخیر توسط متخصصین ارتودنسی انجام شده است، علت بسیاری از اختلالات گوارشی، هضمی و بلعی به ناهنجاری‌های دندان بازمی گردد؛ ضمن اینکه به هم ریختگی دندان‌ها موجب جلو آمدگی لب‌ها و تضعیف زیبایی چهره خواهد شد.

لازم به ذکر می‌باشد که ارتودنسی با دو هدف درمان و پیشگیری صورت می‌پذیرد که ارتودنسی پیش گیری، در کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این نوع از ارتودنسی، از بروز اختلال و به هم ریختگی دندان‌ها در سنین بزرگسالی جلوگیری می‌شود.

آشنایی با ارتودنسی پیش گیری

ارتودنسی پیش گیری در ۲ فاز مختلف انجام می‌پذیرد که در فاز اول، ارتودنتیست بیمار را در سنین ۸ الی ۹ سالگی مورد معاینه قرار می‌دهد که به این فاز در اصطلاح درمان زودهنگام گفته می‌شود. فاز دوم ارتودنسی پیشگیری نیز از سن ۱۱ سالگی به بعد می‌باشد. هدف کلی از درمان زودهنگام، بررسی دقیق وضعیت فک و دندان‌ها می‌باشد و در صورت کوچک بودن فک‌ها یا بزرگ بودن دندان‌ها، تمهیداتی از سوی متخصص صورت می‌گیرد. کشیدن دندان‌ها و فراهم ساختن بستری مناسب برای رشد مرتب دندان‌های دائمی در کنار هم، نخستن اقدامی است که از سوی ارتودتیست انجام می‌پذیرد. به طور کلی می‌توان به این نتیجه رسید که با مراجعه به متخصص ارتودنسی در سنین پایین، می‌توان ضریب احتمال ابتلا به ناهنجاری‌های فک و دندان در سنین بزرگسالی را به میزان چشم گیری کاهش داد. گفتنی است که زمان لازم برای ارتودنسی در کودکان بسیار کمتر از ارتودنسی در بزرگسالان است؛ علاوه بر اینکه ضرورت و لزوم جراحی فک و دندان در سنین پایین بسیار کمتر خواهد بود.

  

در چه مواقعی فرزندانمان را به منظور ارتودنسی پیش گیری نزد ارتودنتیست ببریم؟

• در صورتی که دندان‌های شیرینی کودکان زود و یا دیر بیفتند، باید به منظور بررسی وضعیت دندان‌ها به متخصص ارتودنسی مراجعه شود.

توجه: سن ایده آل برای شروع افتادن دندان‌های شیری، ۵ سالگی برآورد شده است و سن ۷ الی ۱۳ سالگی نیز زمان رشد دندان‌های دائمی می‌باشد.)

• در صورتی که کودکان در جویدن، بلع و یا هضم دچار مشکل باشند باید هر چه زودتر نزد متخصص ارتودنسی مورد معایه قرار گیرند.
• تنفس کودک از طریق دهان از دیگر اختلالاتی است که از طریق درمان زودهنگام ارتودنسی، می‌توان علت آن را در ابتدا شناسایی و سپس درمان نمود.
• کودکانی که به مکیدن انگشتان دست خود عادت دارند، بیش از سایر هم سالان خود در معرض ابتلا به ناهنجاری و نامرتبی دندان‌ها قرار دارند.
• برخی از کودکان در هنگام صحبت، دچار نقص در تکلم هستند و نمی‌توانند برخی از کلمات را به صورت صحیح ادا کنند، خوشبختانه علم ارتوئدنسی با پیشرفت‌هایی که داشته است، قادر خواهد بود که این دسته از اختلالات را در سنین پایین درمان نماید.
• در برخی از کودکان دندان‌های فک بالا و فک پایین به صورت مقارن برروی یک دیگر قرار نمی‌گیرند و یا اینکه اصلاً درتماس با هم قرار ندارند. در صورت بی توجهی به این وضعیت کودکان، خطر ابتلا به عارضه‌های فکی، استخوانی و گوارشی در آن‌ها تقویت خواهد شد.
• ابتلا به کراس بایت (جابه جایی فک) از دیگر اختلالات فکی و دهانی محسوب می‌شود که با درد همراه است که باید به منظور رفع آن، هرچه زودتر به ارتودنتیست مراجعه شود.

درمان ارتودنسی در بزرگسالان

درصورتی‌که به درمان پیش‌گیری در سنین کودکی توجهی نشود، می‌توان عارضه‌های فک، دندان و صورت را در سنین بزرگ‌سالی مورد معالجه قرار داد. عقب رفتگی و یا جلوآمدگی فکین، بیرون‌زدگی دندان‌ها، ازدحام و نامرتبی دندان‌ها، عدم تقارن دندان‌های دو فک، قرار نگرفتن دندان‌ها بر روی دیگر و… ازجمله مهم‌ترین ناهنجاری‌هایی محسوب می‌شوند که افراد به‌منظور آن به ارتودنتیست مراجعه می‌نمایند. متخصص ارتودنسی پس از بررسی وضعیت بیمار و در نظر گرفتن شرایط و سلیقه وی، بهترین راه رمان را تشخیص می‌دهد و پس‌ازآن طرح‌ریزی‌های لازم صورت می‌پذیرد. امروزه می‌توان با پیشرفت علم در عرصه ارتودنسی و تکیه‌بر تخصص ارتودنتیست‌ها کلیه مشکلات دهان و فک خود را مورد درمان قرار داد.